( Read more... )

Івона стамілася ад святкавання свайго дня нараджэння. Капрызіць.
--Донечка, ты стамілася і таму плачаш?
-- Не, я адна баюся спаць.
-- Але ж ты не адна. Мы ўсе тут. І табе сёння падаравалі цацачнага сабаку. Ён будзе цябе вартаваць...
-- А пасля вырасце ў вялікую аўчарку і з'есць мяне...

Высветлілася, што Івона мае вялікія сантыменты да пешых пагулянак па горадзе з разгляданнем архітэктурных ансамбляў, праслухваннем легенд і паданняў і засованнем носа ў кожную дзюрку. Мы сёння абнюхалі кожную цаглінку кожнага будынка, уключна з комплексам гаражоў ля касцёла св. Роха, у раёне паміж праспектам Незалежнасці і Залатой горкай, бульварам ( Read more... )

Дочкі паспрачаліся, ці магу я яшчэ нарадзіць дзіця. Давялося патлумачыць, што магу, але покуль не хачу.
І тут Агата задала самае галоўнае пытанне:
-- А што ты робіш для таго, каб дзеці не нараджаліся...

Івона штодня здзіўляе мяне сваімі думкамі і дзеяннямі. Яна ў гэтым такая асаблівая, ні на каго не падобная ( Read more... )

Назіранні цяперашніх дзяцей прыводзяць мяне да высновы аб дэградацыі грамадства. Пасіўныя, інэртныя, нецікаўныя. Мне незразумела, як можа быць сумна, калі прыгоды і цуды хаваюцца за кожным кутом, за карэнчыкам кнігі, ў подыху вільготнага паўднёвага ветру, у кожным кроку невядомага і непазнанага. Я памятаю сябе ва ўзросце Агата. Памятаю, якім ( Read more... )

А ў нас тут дома адкрылася філія мэблевай фабркі. Самае цікавае наперадзе, а покуль чарнавая праца -- зборка, грунтоўка і шліфоўка.

( Глядзець, каму цікава )

Сёння быў доўгі-доўгі, але такі лёгкі, дзень
( Пацікавіцца )

Сёння сыпаў снег. У абед была бадай сапраўдная завіруха. А ўвечары мы выбраліся на горку ( Read more... )

Быць нам з Крысцінай Трасцай и Бадзюляй. Калі ўлічыць "незямное хараство" Бадзюлі, то выходзіць пад Рамштайн "Du Hast" будзе самае тое ( Read more... )