Շատ կարևոր ստակատոներ

[khlurd]

Նոր կարդացի orientalian -ի գրածը...
Համաձայն չեմ:

Նախ` սիրտս չի բռնում հարցնեմ` բա ինչու ես ԱՄՆ-ում... Չեմ հարցնի. Չսիրեցի ես էդ երկիրը... դև լինի ոնց որ, էն որ լավերին տանում, տալիս են, որ կշտանա...Որոշեցի մի քանի միտք ֆիքսել, թեև աչքս ահավոր ցավում է ու ուղեղս դարձնում ֆեյսբուքի կոմենթի կիրառման մակարդակի ընդամենը Ճ

Comments

[nrbakert_tashuk]

Գիտես, իսկ ես իսկապես մի տեսակ ամաչում եմ ինչ-որ բան ասել: Ինձ թվում է իրավունք չունեմ: Որովհետև մի քիչ մեկ է, կորցնում ես ռեալության զգացողությունը, դադարում ես զգալ ինչն է պետք երկրիդ՝ եթե հարկ չես վճարում, առողջապահությունից չես օգտվում, կրթության չես տալիս ամեն օրյա ռեժիմով, ձեռքդ երկրիդ պուլսի վրա չէ ուրեմն: Եթե ձեռքդ հիվանդի ճակատին չէ, կողքին չես, ոնց ասես, ջերմում է, թե չէ, նուրոֆեն տվեք, թե անտիբիոտիկ: Միակ բանը որ կարող ես անել դրսից, վախերդ թվարկել(որովհետև ամենածանր տարիներին կողքին ես եղել, մտքովդ էլ չի անցել թողնել գնալ), որ անտիբիոտիկ պետք չէ, տնական կաղամբ դրեք ճակատին, կամ ընդհակառակը անել, լուրջ փաստարկներով:
Բայց որ ուզում եմ բարձրաձայնել՝ ժողովո՛ւրդ, ընտրություններ կգան ու կգնան, բանավիճեք, հարգելով իրար տեսակետները, սովորեք վերջապես հարգել իրար տեսակետը, հաստատ:

[khlurd]

սա կոմենթ էի գրել.

չէ
պիտի գրել հեռվից
անպայման
շատ բաների համար
ասենք` հենց թեկուզ, որ կարդանք ու հիշենք` ով էինք
ով էլ լինեինք
հետո` որ լքված չզգանք
չզգամ
կա տենց զգացողություն, լուրջ եմ ասում
միտեսակ` որբ մնալու զգացողություն, որ երևի թե մտածում են, թե ստեղ չլինողը պիտի զգար...
հետո` պիտի անպայման գրել` թե ինչ են սիրում, ինչ են ուզում, ինչ են երազում... որ ես իմանամ, թե քանի հոգու ու ինչ տեղեր եմ պահելու հետ գալու... Որ նպատակ լինի, հասկանում ես ՞՞՞
Posted on 24 фев, 2013 12:57 (местное)

[nrbakert_tashuk]

Հասկանում եմ: Երբ ինքնաթիռով մեկին ճանապարհում ես մութ ու ցուրտ երկրից, պարտվածի զգացողությունը ճանապարհողինն է, որովհետև ինքը մնում է: Առաջին պահին, որովհետև գնացողը գնում է դեպի լույս ու ջերմություն, ֆիզիկական իմաստով, հետաքրքիր ու հագեցած կյանք (համարվում է այսպես): Ու մնում ես կարոտիդ ու խնդիրներիդ հետ ու լքվածության զցացողությունը հետապնդում է: Բայց.
Միշտ, դեռ վաղուց, ասել եմ, որ որքան կարևոր է դրսինները գործը, հայի կերպարը բարձր պահելու մեջ, ոչինչ է Հայաստանում գտնվողների դերի համեմատ, որովհետև շնորհիվ ձեզ՝ մենք բոմժ ու գնչու չենք, անցեղ ու անհայրենիք որբեր, մենք շնորհիվ ձեզ՝ Հայրենիք ունենք: Ոնց չես հասկանում, որ այդ ՄԵՆՔ ԵՆՔ ՈՐԲ առանց ձեզ: Ոչ թե դուք, առանց մեզ:Իրականում Հայաստանում երկիրը պահում են այնտեղ ապրողները, ոչ թե նրանք, որոնք փող են ուղարկում ու ֆինանսական ներդրումներ անում:

Ու փաստորեն՝ մենք չենք կարող առանց միմյանց... Ամպը որ անձրևի տեսքով իր զավակներին երկիր է ճամփում, հետո գոլորշու տեսքով հետ է նորից ստանում... անընդմեջ...

[khlurd]

շատ եմ սիրում քեզ ու շնորհակալ եմ դրա համար
ուր էլ լինես
...

[nrbakert_tashuk]

Ես եմ շնորհակալ քեզ: Հիանում եմ քո համարձակությամբ: Մտքի սրությամբ: Ուզում եմ, որ լավագույնը քոնը լինի:

Մայրս ասում էր, ինչքան էլ հյուրը լավ բաներ բերի հետը հյուրասիրության համար, մեկ է, աղն ու հացը տանից են:)