Гісторыі пра Аленку
Як і абяцала, паціху выкладаю старыя запісы з фб.
***
Аленцы лянотна чытаць доўгія словы. Звычайна яна спрабуе ўгадаць іх зь першых двух-трох літар. Пераважна не атрымліваецца:)
Сёньня ў мэтро:
- Мама, а што такое “прикольный возраст”?
- То бок?
- Вунь на шкле напісана: “Места для людей прикольного возраста”.
***
Аленка старанна пачынае раскладаць фатэль-ложак. Падыходзіць Андрэй:
- Добра, што ты такая дапаможная, але давай далей я буду.
- Я не дапаможная, я самаробная. Гэта мой ложак і я сама яго раскладаю.
***
Забіраючы Аленку са школы, расказала, што замовіла лямпу з авечкамі, якую прывязуць заўтра, а зараз трэба зайсьці ў “Гаспадыню” і купіць ёй настольную лямпу.
- Але, мама! - абурана залямантавала малая (кожную спрэчку яна пачынае з “але” і я часам шкадую, што мы як так назвалі). - Навошта нам ісьці ў краму?! Ты жа толькі што сказала, што нам яе прывязуць!
- Я сказала, што нам прывязуць лямпу на столь, а нам яшчэ трэба настольная! - ня менш гістэрычна крыкнула я…
… І раптам нам стала весела:)
*
***
Аленцы лянотна чытаць доўгія словы. Звычайна яна спрабуе ўгадаць іх зь першых двух-трох літар. Пераважна не атрымліваецца:)
Сёньня ў мэтро:
- Мама, а што такое “прикольный возраст”?
- То бок?
- Вунь на шкле напісана: “Места для людей прикольного возраста”.
***
Аленка старанна пачынае раскладаць фатэль-ложак. Падыходзіць Андрэй:
- Добра, што ты такая дапаможная, але давай далей я буду.
- Я не дапаможная, я самаробная. Гэта мой ложак і я сама яго раскладаю.
***
Забіраючы Аленку са школы, расказала, што замовіла лямпу з авечкамі, якую прывязуць заўтра, а зараз трэба зайсьці ў “Гаспадыню” і купіць ёй настольную лямпу.
- Але, мама! - абурана залямантавала малая (кожную спрэчку яна пачынае з “але” і я часам шкадую, што мы як так назвалі). - Навошта нам ісьці ў краму?! Ты жа толькі што сказала, што нам яе прывязуць!
- Я сказала, што нам прывязуць лямпу на столь, а нам яшчэ трэба настольная! - ня менш гістэрычна крыкнула я…
… І раптам нам стала весела:)
*