… таму “ідэаліста” (як філосафа) вылучае актыўнае стасаванне ў маўленні / мысленні суб’ектных канструкцыяў ў дачыненні да адзінстваў адрозных ад жывых істотаў, напрыклад:

·                    Быццё развінаецца, быццё атуляе

·                    Ісціна адбываецца

·                    Любоў узносіць

·                    Ідэі фармуюць

…

-  стасаванне ( Read more... )

за што люблю філосафаў дык гэта за своеасаблівы юр у самапрыніжэнні: пасыпанне галавы попелам уваходзіць у нас звычку,болей за курэнне ў сталага курца, ніхто яшчэ не вынайшаў столькі спосабаў і таемных сцежак самаўхіліцца, знікнуць на карысць нейкіх абстрактных “практыкаў”, “навукаў”, “інжынераў”, гэта стакроць паўторанае “авохці! не я не філосаф, ( Read more... )

 усё  ў гэтым свеце невыпадкова апроч кону

 Узнікненне псіхалогіі ў нашы часы можа быць яшчэ звязанае з агульным падзеннем норавам - бо яна з разраду корпання ў бруднай бялізне, зазірання ў замочныя дзюркі й чытання чужых лістоў. То бок раней такой “навукі” не было не таму што не ставала ведаў, а проста таму што такое было не камільфо.   

***

Вось цікава - а нехта сур’ёзна займаўся каставай сістэмай у турмах? Проста думаю тут пра некаторыя праблемы звязаныя з гіерархіяй і здаецца мне, што гэта, нягледзячы на ўсю непрывабнасць аб’екта добрае такое доследнае ( Read more... )

( Read more... )

… да прыкладу, размовы - вельмі рэдка стрэнеш сёння сапраўды гжэчны дыялог: падступныя ісціны й шчырую ману - тым больш у размове з самім сабой …

а яшчэ: што больш за ўсё дзівіць у сталых дыялогах Платона? -  навошта там гэтыя нудныя суразмоўцы з іх адвечным нягеглым “так!”, “так!”, “так!”, “так!”?  - можа адказ усё там ( Read more... )

адное што - падзячыць часам кагосьці хочацца: за хараство гэтага сусвету, за мае існаванне і за існаванне шмат яшчэ якіх людзей. Але ж хіба з падзякі малітва атрымаецца? - ня ведаю. 

Вось што я вам распавяду, хлопчыкі й дзяўчынкі: філасофскія думкі - гэта як кавалкі шкла ў вашым мозгу: пакутуеш, стогнеш, пхаеш мазгавымі цягліцамі туды-сюды, спрабуеш уладкаваць спадручна, каб ня так балюча было, а яно толькі горш - і спыніцца ня можаш. Філасофскія думкі - гэта тысячы аргазмаў, што адчуваеш поруч і разам з суб’ектам, што ( Read more... )

 У так званых “беларускіх інтэлектуалаў” - а існаванне гэтае жывёліны не пацвярджае нават чырвоная кніга Беларусі (зараз наўмысна зазірнуў), часам здаецца, што існуе яна нават не ў іх (нашае?) асабістае свядомасці, а проста ў іх (нашым?) асабістым дыскурсе - ёсць (калі яны ўсё ж такі ёсць) адна “родавая пляміна” - адмысловы гэст грэбліва-кплівага ( Read more... )