insomnitude
… да прыкладу, размовы - вельмі рэдка стрэнеш сёння сапраўды гжэчны дыялог: падступныя ісціны й шчырую ману - тым больш у размове з самім сабой …
а яшчэ: што больш за ўсё дзівіць у сталых дыялогах Платона? - навошта там гэтыя нудныя суразмоўцы з іх адвечным нягеглым “так!”, “так!”, “так!”, “так!”? - можа адказ усё там жа: ў эрасе? зрэшты: прыгожы юнак прымушаны, згвалтаваны старэчай бліскучай логікай - гэта было, пэўна, даволі юрліва ў вачох нашага шыракаплечага… - не крыўдуй дзядзька Платон, калі што, проста я ж ніцшэанец …