Մտքովս անցավ մի բան պատմել: Ասեմ, որ պատմության գլխավոր հերոսի անունը հորինված է: Չնայած դեռ հորինված էլ չի. պիտի նոր մի բան մոգոնեմ ( Read more... )

Շաքար

Էբերսբերգի կույսը
Մյուսը
Պոզ

Էսօր իմացա, որ Ինքնագրում տպագրված պատմվածքներիցս մեկը թարգմանել են տվել անգլերեն: Սկզբում զարմացա, որ մինչև թարգմանության տալը ինձ չեն հարցրել: Բայց հետո ուրախացա մի տեսակ. ուրեմն հետաքրքրում է մարդկանց: Թարգմանությունն էլ շատ լավն էր :)

ԴռներՊապաս ունի դրանից: Վախ նեղ տարածություններից: Էն ո՞նց են ասում, «կ» տառով խուճուճ բառ է: Կլաուս ինչ-որ: Լավ, կարևոր չի ( Read more... )

Անցումներ

Չկորցնել
Որսը
Երկար էր ճանապարհը...
-Ջրափոսի մեջ ագռավները փետուրներն էին լվանում, իսկ ես կանգնած նրանց էի նայում... Ուղիղ երեք րոպե:
-Ի՞նչ ջրափոս:
-Չկա արդեն,- կամաց ասաց Սաթը:
Սպիտակը կուրացնում էր: Թվում էր՝ ձյան հաստ շերտն անգամ հորիզոնն էր ծածկել, ու երկինքն արդեն չէր պոկվում գետնից:
-Դեռ շատ կա՞:
-Հասնում ենք:
Երիտասարդը քթի տակ ինչ-որ բան ( Read more... )

Պարն՝ էստեղ:
Սրանք էլ դրա հիման վրա գրված պատմվածքներս:

( «Ժպտացող տանիքներ», «Ներսում» )

Ահա պարը:
Պատմվածքը մրցույթից հետո կդնեմ (եթե իհարկե գրեմ):

ՍոմնիումՈվ ձեռքին զենք չուներ, քար դարձած բռունցքն էր բարձրացրել, ու ես հասկացա՝ սա վերջն է: Մահը չէր իմ վախը, այլ տանջանքը: Վախենում էի ցավից ու խոշտանգումից: Ի՞նչ օրն էին գցելու՝ մինչև հոգիս ավանդեի: Դեմքս արդեն ջարդուխուրդ էին արել, բայց դրանով չէին հանգստանալու ( Read more... )