1. П’ю цябе да рэшты я,
да апошняй кропелькі,
словы ўсе твае,
маё сонейка.
Можа быць праз дзень,
можа цераз год,
мо сустрэнемся
па шляху на ўсход.
РЭФРЭН:
Паплывем мы па рэчцы, мілая,
павязе нас з табой ганок,
да зямлі, дзе свой цень кідае
шаўковы вэлюм старых сьпякотных дарог.
На ўсход... На ўсход...
На ўсход... На ўсход...
2. І мы знойдзем
(
Read more... )