Пакуль не замерзне мая рака ( Read more... )

Увечары трыццаць дзявятага дня ( Read more... )

верш на вясну.
насоўвацца чоўнамі -
адзін па адным
бы рукой у галаву,
і па ўсёй даўжыні
валасоў перасоўвацца,
спатыкацца аб бераг
ля ейных вачэй.
на вясну веславую
шмат вадкасьцяў
прагнецца,
каб даплыць з валасоў
куды-небудзь
ніжэй.
па цячэньні з чаўном
я адкідваю якар.

Так мала вачэй глядзелі з адхлані ( Read more... )

узыйдзі Аўрора ( Read more... )

на суседняй з маёй, тваёй вуліцы ( Read more... )

у яе на раніцу мэлянхолія ( Read more... )

у расхрыстаным паліто ( Read more... )

запалю табе сьвечкі на разьвітаньне ( Read more... )

памкненьне летніх амбіцый
ляціць, выкручвае траекторыі
да апошняй ці юнай вікторыі:
не фарматы не паўнагадовых.
расьцелена ўночы на шчылінах
покрыва блізкіх сустрэчаў
да дзікасьці лёгкія рэчы
у шчыліны тыя прасьлізгваюць.
і ўжо з галавою амбіцыі
пакрытыя покрывам гвалту
у летнім сэзоне фальтстартаў.
сьвярбіць бессаромна думка.