ԱԶԱՏՈՒԹՅՈ՞ՒՆ

Անշարժ, արդեն բավականին երկար ժամանակ, նստած էր եկեղեցու նստարաններին ու անթարթ նայում էր առաջ: Ժամերգությունն ավարտվել էր վաղուց, եկեղեցում մի քանիսն էին մնացել, որոնք անվերջ պտտվում էին շշուկներով: Խունկի ու մոմի հոտը պարուրել էին եկեղեցին ու դրանց ծուխը խավարելով եկեղեցու ներսը՝ ամպի քուլաներ էին արաջացրել բարձր ու մեծ սրբապատկերների ( Read more... )

ՍԵՎ ՔԱՄԻ

Բաց պատուհանից ներխուժող խիստ քամու սուլոցն արթնացրեց աղջկան:
Ճերմակ վարագույրը պար էր բռնել քամու հետ պատուհանի առաջ:
Աչքերը հառել էր առաստաղին ու անձայն լսում էր հին ժամացույցի կոպիտ վայրկյանահարվածները, որոնք այդ մութ սենյակի լռության միակ վկան էին՝ անդադար հաշվում էին լռության վայրկյաններն ու սպասում որևէ իրադարձությանը վկա լնելուն:
( Read more... )

ՀՈԳԵԿԱՆ    ՃԳՆԱԺԱՄ

Հենվել էր մի հաստաբուն ծառին ու վայելում էր բնության հանգստությունը: Աչքեռհ կարմրել էին արցունքներից ու ցավը դաջվել էր նրա սառը դեմքին:
Տախիծը պատմում էր նրա աչքերի մասին:
Բնության զարդերը փորձում էին ժպիտ պարգևել նրան, սակայն նա ժպտալ չէր ուզում; նա հանգիստ էր ուզում բնության գոգին ընկղմվել էր ուզում բնության մեջ ու անջատվել ( Read more... )