http://levushkan.livejournal.com/796669.html

ZEN and the BIRDS of APPETITE

Калісьці ў юнацтве я прачытала будыйскую легенду пра Буду, галубку і тыгрыцу. - Галубка прыляцела да Буды, ратуючыся ад тыгрыцы, і Буда яе схаваў. Але да яго прыбегла і тыгрыца, сказаўшы: "Не я стварыла сябе такой, якая я ёсьць. Я мушу харчавацца мясам, а ты схаваў галубку. Скажы, чым мне карміць сваіх тыгранятаў ?" Тады Буда адрэзаў кавалак ( Read more... )

…Сьвяты Францішак не напісаў, ды ніколі і не змог бы напісаць трактат аб малітве і любові да Бога, таму што гэта падалося б яму апашленьнем ягонага скарбу, і яшчэ таму, што той, хто любіць так, як ён, угадвае, а не разважае, а хто разважае пра любоў і аналізуе яе, той ужо пераадолеў яе, зрабіў зь яе звычку, або абавязак, або ўспамін…

А.Джемелли " ( Read more... )

Адзін бацюшка ўвогуле нічога ня ўмеў. Ня ўмеў адрамантаваць храм, і храм у яго так і стаяў пяць гадоў у рыштаваньнях. Не ўмеў з розумам заняцца кнігагандлем і выбіць кропкі, запусьціць кніжны бізнэс ... У яго не было патрэбных сувязяў, шчодрых спонсараў, дзесяткаў і сотняў адданых прыхаджанаў, не было машыны, мабільніка, кампутара, е-mailа і нават ( Read more... )

Навеяна  http://linkimas.livejournal.com/525618.html (ну, не ўтрымалася я :)

Поэт обожал  ЗИму,
А его обожала Осень.
«Ой, зря ты её любишь!»-
Говорила Поэту Зося.

Но жить приходилось Летом…
Он ставил будильник на восемь…
«Зря любви не бывает!» -
Отвечал Поэт Зосе.

Бывает, Поэт, ой бывает…
Хоть и Лето обнимает всё жарче,
А у нас - и мокро, и ( Read more... )

Аказваецца, Радзіму можна любіць і вось так...
А можа я проста чагосьці не разумею?..

Дождж наліўся ў рот
Адчуваньне - нібыта я выпіла палыновага напою
Палын пранік у сэрца
І ў ім пасялілася восень
І ўспамін пра дзіўную песьню
У якой адна дзяўчына
Прайшла паўсьвету
Ў пошуках Любові
Я таксама шукала Яе
Нават у далёкіх краінах
Але калі аднойчы
Я блукала тлумнымі вулкамі незнаёмага гораду
Мяне спынілі Твае сумныя вочы
Яны глядзелі ( Read more... )

...Ёсьць тыя, хто
амаль нічога ня мае, але ўсё аддае.
Яны вераць у жыцьцё
і ў ягоную шчодрасьць,
таму іхны куфэрак ніколі не пусьцее.
Ёсьць тыя, хто
аддае з радасьцю,
і гэтая радасьць-
іхняя ўзнагарода.
Ёсьць тыя, хто
аддае з болем,
і гэты боль - іхны хрост.
І ёсьць тыя, хто
аддае і ня ведае
болю. Аддаючы,
яны не шукаюць радасьці
і не клапоцяцца аб ( Read more... )

"Яе сымбаль - вада, Яе атачае туман, Яна праяўляе Сябе ў стыхіі вады...", - піша пра Панну Паўло Каэльо.

Вільгаць... Туман... Дождж... У Менску даволі цёпла. І нават была навальніца.

Добра прайсьціся па парку, альбо па ціхіх, абсаджаных дрэвамі, вулках, трымаючы ў адной руцэ - парасон, а ў другой - ружанец. Добра перабіраць цёплыя, драўляныя ( Read more... )