( Read more... )

на НГ2011 мы писали планы-желания на бумаге, и прилюдно в них исповедывались, дабы сбылись они. одно из моих - было вернуться к своему графоманскому началу и написать хотя бы одно стихотворение, хоть убогое и корявое. и вот к чему мы приехали - оно сбылось. вдохновители - Сергей-бродяга-на Карпатах встреченный; хозяин моего кота; дружище Саб; ( Read more... )

а спам,аднак, шыкоўнейшы:

"Although this approach appears to be very difficult but I think it’s the best and safe means in presenting my proposal from which we could both benefit from.Please get back to me immediately. If you are interested.ціпа, "тэрмінова вяртайся да мяне. калі цікава." з дамену co.uk ( Read more... )

словы-словы-словы-словамі, няхай словамі і застаюцца. і то яны спакваля зьнікаюць, і ператвараюцца ў вочы, а вочы - у сьвет белы, такі ж нярэзкі і туманам размылены, як і мой зрок ( Read more... )

такая доўгая дарога дадому - цэлых 11 хвілін на метро расцягнуцца ў стагоддзі могуць ( Read more... )

калі ты ня проста "я," а таксама і "ты" - толькі не для сябе, а ўжо для некага іншага - то паціху губляеш права ў начных прыватных размовах са сваім "я" зьвяртацца да сябе на "ты". калі не надаць гэтаму ўвагі, то спакваля можна заўважыць, як нехта, для каго ты - гэта "ты", прыходзіць і размаўляе з табой у тваіх маналогах - сьцвяржаючы сваё ( Read more... )

А я працягваю маўчаць,
хаця словы мне як паветра.
А я працягваю стаяць,
Хаця крокі мне як вада.
І я закрываю вочы,
ад таго, што тут бачу,
і я закрываю вушы,
ад таго, што тут чую.
І я адчыняю дзьверы,
каб нарэшце пайсьці і сказаць,
але працягваю стаяць,
з закрытымі вушамі і вачыма,
і моўчкі глытаць
шалёныя кроплі
прыпозьненага кіслароду.

..так шмат гаворыцца ў маім асяродку пра Ктулху) - не горш за медведа ён апынуўся! ён і моск захавае, ён і бог-апякун дыгераў (вады ў калектарах багата), ён узгадваецца і тады, калі проста вельмі і вельмі невытлумачальна страшна бывае ў нетрах цёмных спустошаных будынкаў.. ён прыняты быў як жарт, які забясьпечвае раўнавагу, калі там знаходзішся ( Read more... )

Аднойчы вечарам
лісьце падала долу.
Зялёнае і скамечанае,
сухое і мокрае,
жоўтае і зь дзірачкамі,
крывавае і проста чырвонае,
абрыдлае і карычневае,
кляновае,
дубовае,
ліпавае,
сосновае...
Стоп!
"Ё*аны гербарый!" -
падумала я
і пайшла мыць рукі ад гуашы,
прыбіраць паперкі з падлогі
і чакаць САПРАЎДНАЙ восені.

яно згубіла смак і вагу і адчувальнасьць ( Read more... )