Click to view
Калі знянацку ты развярнешся, каго ўбачыш ты?
Лепш супакойся, скіруй сваю зброю ты наўпрост супраць цемры.
Кроплі дажджавой вады пераўтворацца у крывавы пот, што па шчацэ цячэ.
І вось, цяпер няма таго больш месца, адкуль ты прыйшоў.
Дык спыніся ля мяне, паглядзі яшчэ, прашу!
Хутчэй адсюль сысці зможам разам мы цяпер.
Калі плачуць цвыркуны ў забароненых
(
Read more... )