даўно не пішацца пра спектаклі, бо пасля іх - толькі стомлена ўздыхаецца, рукі на грудзі скрыжоўваюцца, вочы закатваюцца ( Read more... )

адно слова, якое заўжды ўнутры, - спасібо. спасібо ( Read more... )

п'еса: да
пастаноўка: хочацца спаць. і невымерную стому выклікаюць інтанацыі, якія можна прадбачыць, жэсты, якія можна прадбачыць, музыка, святло етс.
вельмі шкада, бо п'еса цудоўная


( Read more... )

человека можно изменить, если его любить

у прынцыпе, варта з'ездзіць у гродна і ў шчучын, каб убачыць гэта яшчэ раз.
такія штукі - у беларусі. гэта агромны і істотна, нягледзячы ні на што

дзякуй!

http://theprojecthome.org/ru/

 

Прывезлі мы з Пльшч Мішку ( Read more... )

 

гэта нават не тэатр.
гэта такі лагічны працяг жыцця, проста больш канцэнтраваны і мастацка аформлены.

заўважыла:
пасля гэтага душазнішчальнага, моцнага спектакля сэрца не правалілася, ком не засеў рыбінай косткай у горле. наогул жыццё працягнулася. проста ясней, рухавей, інакш.

блін, ну і шчасце, што гэта (гэта) так магчыма ( Read more... )

Усё часцей думаю, што працягваю-такі цягнуць весці жж выключна для сістэматызацыі ўражанняў. Але ў выніку - пра лепшыя і любімыя спектаклі не пішацца, пра добрыя падарожжы не расказваецца і г.д ( Read more... )

Такім чынам.
Калі я калі-небудзь стану міністрам тэатру РБ, то вось ГЭТАЕ і іже с німі выдалю-выкіну-выражу і спалю.
Ребят. Колькі можна.

Першымзімовым зразумелася нам з dzie_ja, што разам мы глядзелі толькі адзін добры спектакль. І быў гэта колішні-цудоўны "Больш чым дождж", мгм. Раней штоль сапраўды былі спектаклі лепш? Дзе яны ўсе ( Read more... )