Шчасце - гэта сонца, вецер, музыка і прастора, і калі любімыя побач


( Read more... )

Выдалася поўгадзінкі вольныя на працы (калі не лічыць, што ў мяне пакуль зусім няма чым там заняцца) і магчымасць выйсці ў горад. А там холад. І чамусьці ідзеш па вуліцы і як быццам гэта ня ты. Ідзеш і як міма ўсяго, як быццам хутка-хутка прабягаеш, так, што не паспяваеш нічога заўважыць. Ад гэтага наадварот усё ўпітваецца больш ярка і адчувальна. ( Read more... )

сёння ўпершыню патыхнула восенню па-сапраўднаму. Пачуцці дваякія. Ужо даўно няма адчування, што хутка на вучобу. Гэтая мяжа пераходу з лета ў восень размылася і не адчуваецца так востра. Але прадвесце нейкай страты лунае блізка. З іншага боку амаль упершыню заўважыла нейкую шчымлівую радасць і такую асалоду ад свежага, ужо не летняга, гарачага ( Read more... )