Ми йшли купу кілометрів лісом, полем і ще чимось.
Одного разу був мороз і щось схоже на кригу летіло просто в обличчя.
В якій стороні Львів, а в якій село, було нереально визначити, блукаючи полями)
Другий раз все було інакше. Світило сонце і ми йшли по шию в багні.
Поки нас не підібрав дід на підводі. Кінь був чорним.
Я навіть не уявляла, що десь
(
Read more... )