зноў сумна

Jul 29, 2007 21:25

Таварышы фрэнды! Не пужайцеся, бо мне самой страшна... нейкі "даркавы" дзённік атрымоўваецца. Прабачце ўжо мяне, але пакуль што атрымоўваецца толькі так...

Можа, і не варта тут пісаць такое... але ў  сераду ўвечары пайшоў мой дзед... мой самы любімы дзед. Можа, нельга так гаварыць (трэ да ўсіх бабуль, дзядуль і гд ставіцца аднолькава), але гэты дзед ( Read more... )

думкі, я, боль

Leave a comment

Comments 2

firanka August 2 2007, 20:26:43 UTC
Вось нават не ведаю што трэба казаць у такім выпадку, але вельмі хацелася б падтрымаць цябе неяк. Што-сці ты зусім ў апошні час засумавала. Нашмат лягчэй калі можна падзяліць смутак на дваіх. Не сумуй, трымайся. І не задавай зараз зашмат пытаньняў - адказы знойдзеш абавязкова, але пазьней. Гэтак заўсёды. Нам спасылаюць іспыты і зразумець іх сэнс зможаш толькі калі пройдзеш усе да канца. Не застаўляй толькі сваіх пачуцьцяў у глыбіні - няма ім там мейсца, яны на тое і існуюць каб перажыць іх ды адпусьціць ад сабе.
Пішы калі што...
З надзеяй....

Reply

wiedzma88 August 2 2007, 22:47:43 UTC
дзякую вельмі, вельмі і яшчэ раз вельмі. але не след табе так турбавацца... здаецца, ужо ўсё добра... так, толькі, часам бывае. Але жыву! =)))

Reply


Leave a comment

Up