Было гэта так даўно, што цяпер ужо здаецца, бытта было не са мной. Першая восень пасля ўнівера. Я прыехаў у Наваполацк вяртаць даўгі дзяржаве. Адпрацоўваць размеркаванне. Праца рэдактара ва ўніверы цікавая, але жыць не было дзе. Ад слова зусім. Перакантаваўся спачатку ў былога аднагрупніка на хаце. Той праз пару тыдняў ажаніўся і мяне "выпер".
(
Read more... )
Comments 74
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Трындзец нейкі.
І так, няўжо нельга было пазычыць у каго?
Reply
Рэальна не было ў каго. Усе раз'ехаліся амаль, да чужых жа людзей не пайду. Плюс я ў часы ўнівера быў садзіржанцам у мамы і таты абсалютна, прывык, што грошы былі амаль заўжды ў кішэні. Ну вось і атрымаў школу на самым пачатку.)
Reply
Leave a comment