Як зараз памятаю. 28 год таму: вясна, цёпла, аўторак. Цёмна-цёмна перад вачыма. І раптам бац, святло! Аглядзеўся я вакол сябе: мама, дакторка, яшчэ нехта ў белым халаце. О, нарадзіўся. Крута, думаю. А потым глядзь у вакно, а навокал Падсвілле. Я як закрычу ад прыкрасці: "О неееет, як я мог нарадзіцца ў Падсвіллі, гэта ж усю жысьць на кпіны
(
Read more... )
Comments 92
Самага-самага. Найлепшага-найлепшага. Ды паболей, паболей, паболей!!!
... колькі цікавага яшчэ у цябе наўперадзе....
:-))))))
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
(The comment has been removed)
Reply
Reply
Reply
Leave a comment