Ішоў ранкам на працу і выпадкова рукой збіў на ходніку лісапедзіста. Я меўся збочыць на пераход, а той ляцеў як шалёны, бачыў мой "маневр", але пэўна хацеў праскочыць. Істотных пашкоджанняў ні ў мяне, ні ў ровара мы не адшукалі, таму развіталіся па-харошаму :) А я потым ішоў далей і ўспамінаў адзін свой дзіцячы комплекс. У нас на вуліцы ў гадоў 10
(
Read more... )
Comments 41
мяне навучыў старэйшы брат.на аісте зялёненькім.а далей было пофіг на якім ездзіць
а шчэ ён мяне гнабіў калі я катацца не ўмела і прасіла пакатаць ён паказваў на надпіс на раме ммвз (мінскімотавелазавод) і казаў што яно расшыфроўваецца як малых малакасосаў вазіць запрешчыно.добры хлопец
Reply
Точна! Была такая тэма! :)))
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
вось адзін у адзін як мой, толькі у майго колы былі зялёныя)))
( ... )
Reply
Reply
А калі мне было 12, мне падарылі аіста-раскладушку. Гэта было шчасце :)
Reply
Нам таксама часта было так весела)) Я ў такія моманты нават дамкі не саромеўся)))
І ты прам на взросліку не пад рамай ганяла??)
Reply
Якое пад рамай? Ты што? Хоць і няёмка было, але да такога я не апускалася :)) Рост ужо тады дазваляў не пад рамай катацца :)
Reply
У нас рэдкая дзяўчынка ў такім узросце ганяла па-пацанску:) Але былі такія, да:))
Reply
Reply
Да, у нас былі таксама небаракі такія траўмаваныя)
Дык панты ў тым узросце гэта ж самае галоўнае))
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment