Чытаеш пасьмяротны ўспамін Краўцова пра кс. Астрамовіча (паэта Зязюлю): “Страшэнны жаль ахапляе душу, калі ў галаву прыходзіць думка, што гэткі пясьняр наш дарагі, як Зязюля, ужо скончыў свае песьні страшэнна рана.” Чытаеш ягонае-ж пра Алеся Гаруна: “30 гадоў! Які невялічкі кавалак часу! Які нядоўгі жыцьцёвы шлях, пройдзены поэтам
(
Read more... )