Помніце, не так даўно мы тут з замілаваннем абмяркоўвалі кранальную гісторыю пра Плюшынага кавалера, які прыйшоў на спатканне да дзеўкі, а сустрэў у нашым доме сваю гаспадыню
( Read more... )
Нават не ўяўляю, чаму даўно, бо падарылі гноміка месяц таму - на мужаў Дзень народзінаў :). Сама б не купіла, а так ёсць - дык няхай будзе, есці не просіць :).
Ой, я вам спачуваю. Коцікі коцікамі, але за такое і коцікаў часам хочацца прыбіць. Нават не ведаю, што тут параіць... Ёсць усякія сродкі, якія нібыта адпалохваюць катоў ад папрысканых месцаў, але ў вашым выпадку гэта не варыянт, бо цэлы дом імі не зальеш. Калі дзверы пастаянна адчыненыя, то тут ужо нічога не зробіш. Кастрыраваць было б добра, але ці пагодзяцца вашы сябры...
Ну а ваша ўменне нават пра праблемы распавядаць так, што са смеху качаешся - гэта нешта :) "Зяць" - гэта настолькі трапнае азначэнне Гаўрылы і гэтай сітуацыі ў цэлым! Вы, як гаварыцца, зрабілі мой вечар :)
Я нават ужо атрымала ад гаспадара Гаўрылы дазвол натыкаць яго пысай у зробленае, бо ён рэгулярна практыкуе гэты метад, і Гаўрыла ў СВАІМ доме амаль не меціць (прынамсі, у іх дома не пахне, пацвярджаю).
Гаспадыня на кастрацыю саспела, але яе муж адмаўляецца. Пакуль бачу ў гэтым адзінае выйсце - націснуць з нашага боку і папрацаваць майму мужу кіроўцам.
Дзякуй, Іра! Вось не пішаш, не пішаш ў жж, а пасля бачыш рэакцыю - і акрыляе-радуе :).
Мда, уяўляю, праходзілі... Мне здаецца ніякіх варыянтаў няма, акрамя як дом увесь час зачыняць. Наш дом у вёсцы так і зачынены, ну як, там ёсць кароткі калідорчык, дзе і міска яго стаіць з ежай, і туды праход адкрыты, а ўнутр ужо толькі ўвечары ці калі ён разам з гаспадарамі забяжыць. Але і кот у нас такі, які 80% часу жыве як хоча і дзе хоча, Плюша ваша канешне не такая прыстасаваная... Хаця па шчырасці мы ўжо ганяем катоў і з таго калідорчыка, бо ты ім -- гасціннасць, а яны пачынаюць сцаць у міску гаспадарскага ката.
Ды калі зачыняем, Плюша пужаецца і раве, як ненармальная, маўляў, а божухна, мяне кінулі гэтыя жорсткія людзі. Яна ж хатняя-хатняя. А Гаўрыла таксама крычаў пад дзвярыма, каб пусцілі яго :).
Ну Гаўрыла хай крычыць колькі ўлезе) А калі яе пускаць, як хоча зайсці, мо яна прывыкне з часам і не будзе кожны раз плакацца? Я проста не ўяўляю, якое гм жыццё ў прыватным доме ў горадзе, па шчырасці. Так та наш па лецішчам і ваколіцам швэндаецца палову дні, яму абыяква, зачынена там ці не.
У нас хоць і вялікі па беларускіх мерках горад, але мае ці не самы вялікі раён прыватнай забудовы ў Беларусі, дзе я і жыву. Хаця і да цэнтра тры хвіліны на машыне. Карацей, у нас тут замкнёная экасістэма, катам жывецца добра :).
Comments 107
Сердце из г..на.
Отлупила тапком -
Жизнь кота трудна"
:(
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Ну а ваша ўменне нават пра праблемы распавядаць так, што са смеху качаешся - гэта нешта :) "Зяць" - гэта настолькі трапнае азначэнне Гаўрылы і гэтай сітуацыі ў цэлым! Вы, як гаварыцца, зрабілі мой вечар :)
Reply
Гаспадыня на кастрацыю саспела, але яе муж адмаўляецца. Пакуль бачу ў гэтым адзінае выйсце - націснуць з нашага боку і папрацаваць майму мужу кіроўцам.
Дзякуй, Іра! Вось не пішаш, не пішаш ў жж, а пасля бачыш рэакцыю - і акрыляе-радуе :).
Reply
Reply
Reply
Мне здаецца ніякіх варыянтаў няма, акрамя як дом увесь час зачыняць. Наш дом у вёсцы так і зачынены, ну як, там ёсць кароткі калідорчык, дзе і міска яго стаіць з ежай, і туды праход адкрыты, а ўнутр ужо толькі ўвечары ці калі ён разам з гаспадарамі забяжыць. Але і кот у нас такі, які 80% часу жыве як хоча і дзе хоча, Плюша ваша канешне не такая прыстасаваная... Хаця па шчырасці мы ўжо ганяем катоў і з таго калідорчыка, бо ты ім -- гасціннасць, а яны пачынаюць сцаць у міску гаспадарскага ката.
Reply
Вось сур'ёзна не ведаю, што рабіць. Тупік нейкі.
Reply
Reply
У нас хоць і вялікі па беларускіх мерках горад, але мае ці не самы вялікі раён прыватнай забудовы ў Беларусі, дзе я і жыву. Хаця і да цэнтра тры хвіліны на машыне. Карацей, у нас тут замкнёная экасістэма, катам жывецца добра :).
Reply
Leave a comment