Թուրքիայի երկրաշարժի թեմայով

[talinci]

Ճիշտն ասած չէի ուզում գրել այս թեմայով, բայց հետո ոնց հասկանում եմ, ամեն քայլի էս թեմայով են խոսում:

Հոգեբանությունում կա այսպիսի հասկացություն՝ զոհի կոմպլեքս (տերմինը հնարավոր է սխալ եմ հիշում, բայց հոգեբանները կօգնեն): Երևույթի էությունն այն է, որ զոհերը շատ դեպքերում առանց առիթի ներում, խղճում են դահիճին: Այդ մեխանիզմն օգնում է խուսափել այն ծանր

Comments

[arman666]

Համաձայն եմ, լրիվ ընդունելի մոտեցում է: Ինչքան շատ է կենսաբանական թշնամուն վնաս հասցվել, այնքան լավ է Հայաստանի և հայության շահերի տեսակետից:

[anushanahit]

Էնտեղ ամենուր հայեր կան:Իրենց ընտանիքներով ու երեխաներով:

[ireneo_funes]

»գիտեմ որ զոհերը հիմնականում քրդեր են, ուղղակի քանի որ քննարկումները մեծամասամբ ընթանում են, նկատի ունենալով թուրքերին, ես էլ ելնում եմ նրանից, որ տուժածները թուրքեր են: Քրդերի պարագայում իրավիճակը մի քիչ այլ կլիներ:

Իսկ ինչո՞ւ այլ կլիներ։ Չենք մոռանում, չէ՞, որ հայերին կոտորողները հիմնականում քրդերն էին։ Իհարկե, զուտ սև գործն անողի, ոչ թե գաղափարական առաջնորդի կարգավիճակով, բայց բուն կոտորածի մեջ նրանց չափաբաժինը նույնիսկ ավելի շատ է։ Ու բացի այդ էլ՝ հիմա քրդերն են ապրում մեր Հայրենիքում, էնպես որ...

[talinci]

Սկզբունքորեն ճիշտ ես, ուղղակի էս պահին թուրքերի հետ պայքարում են, դրա համար մի քիչ այլ է

[talinci]

Դրա համար էլ ասում եմ սկզբունքորեն ճիշտ ես :) Ինչքան իրար կոտորեն էնքան մեր օգուտն է

[talinci]

>ես չեմ պատկերացնում, էդ ինչ չափի բնական աղետ պետք է լինի, որ քո նշած երեք վտանգները չեզոքացնի:
Իսկ ես չեմ ասել չեզոքացնելու մասին, հարցն էդ չէ, այլ այն, թե ոնց պետք է վարաբերվենք թշնամու վնասին

[talinci]

Երևի էդքան լավ չես հասկացել գրածս, ես նշել եմ, որ ուրախանալ բնականաբար չի կարելի, ես զգացմունքային դաշտում չեմ քննարկում էս հարցը: Զգացմունքային դաշտում ուրախանալը, հաճույք ստանալը բնականաբար նորմալ չի: Խնդրում եմ մի անգամ էլ կարդա

[toobus]

Ծավակցություն գրել եմ իմ մատյանում բայց խոսքի մեջ ու որ ասեմ մխկտում եմ չէ:
Ուղղակի գիտեմ որ դա բան չի փոխում:
Այ օրնիակ հարևան ոչխարներե ափսոսում էին որ ալիքը Երևան չի հասել:

[koreolan]

Գիտե՞ս, իրականում իրենց ափսոսանքը միանգմայն բնական է ու ամենևին ոչխար լինելուց չի: Ուղղակի, դեռ միայն երեկ նստակյաց դառած (սա ասում եմ որպես փաստ՝ առանց հեգնական կամ բացասկան կոնտեքստի) նախկին քոչվորները դեռևս պահպանել են քոչվորներին առհասարակ հատուկ բնական պրագմատիզմը: Ու տենց բնականորեն, ես կասեի, ի ծնե գիտեն, որ չտո առմյանինու պլոխը, տո ազռբայջանցու խառաշո: Սրան էլ, իհարկե, ավելացվում են պարտվածի կոմպլեքսներն ու ատելության պետական քարոզը, բայց դրանք չեն հիմնականը - վերջիվերջո Սպիտակի երկրաշարժին դրանք դեռ չկային, բայց իրենք միանգամայն անկեղծ ուրախանում էին:

[toobus]

Բայց ամեն դեպքում ինչքանել պրագմատիկ լինենք չպետքա նման արտահայտություններ ասենք: Ավելի ճիծտ չի ուղղակի ոչինչ չասենք?

[koreolan]

Տվյալ իրավիճակում ամեն ինչն էլ ճիշտա։ Եթե մարդն ուրախանումա, է լավա անում։ Թաքցնի, չթաքցնի էտ ուրախությունը, էտ արդեն իրա գործնա։ Եթե մարդը կարեկցումա, էլի լավա անում։