Нядаўна наведаў нясвіжскі палац Радзівілаў. Другі раз за жыццё і першы раз пасля т.н. "рэстаўрацыі". Фатаграфаваць цікавыя аўтэнтычныя артэфакты, нешматлікія арыгінальныя партрэты прадстаўнікоў магнацкага роду і шыкоўныя пакоі не было жадання. Чаму? - А таму што ў старадаўнім палацу адсутнічала адна галоўная дэталь - ДУХ. Дух даўніны. Дух стагоддзяў. Затое паўсюль пахла свежай фарбай і пластмасай, а з-за вуглоў час ад часу моцна кідаліся ў вочы будаўнічыя касякі і прыкметы крыварукасці нашых "рэстаўратараў".
Адразу на подступах да замку перад наведвальнікамі паўстаюць мураваныя абарончыя збудаванні - бастыёны. Патрэсканая чырвоная цэгла падманліва выдае мур за старажытны. СТОП. Яе ж паклалі некалькі год таму!
Вось гэта тэхналогіі! За 8 (восем) гадоў цэгла набыла выгляд 500-гадовай. Хто казаў, што ў нашай краіне не вырабляюць рэстаўрацыйную цэглу? дык вось жа яна, дажэ немножачка лучшэ
заходніх аналагаў:
Вось так кладка выглядала ў мо момант будоўлі ў 2007 г.:
Нічога не нагадвае? А
Касцельную вежу Наваградскага замку? Цалкам верагодна, што праз дзесятак гадоў новапабудаваная кладка ў наваградку будзе выглядаць як гэтая)))
Ідзем далей. Брама ў замку. Не будзем прыдзірацца да механізму варот (зробленага, дарэчы, не вельмі ўдала), а заглянем за вароты - там тарчыць дзюпель:
Пра пластыкавыя дзверы і вокны паўсюль пісалася шмат. А што? - затое цёпла зімой!))
Ну а вось такія фірмовыя завесы ў міжпакаёвых дзвярах глядзяцца вырвіглазкрасата. Ды і назва саатветствуюшчая - Басціон!
Ну пазалота на столі - заглядзенье! І пажарныя ізвяшчацелі ўдала пасуюць:
Драўляныя элементы столі ў многіх пакоях закручаны ..... самарэзамі, самымі звычайнымі самарэзамі.
Сцены,пашпакляваныя звычайнай шпаклёўкай для ўнутранага аздаблення, паспелі патрэскацца:
Паўсюль са сцен на цябе глядзяць рубільнікі, выключальнікі, вогнетушыцелі і іншыя атрыбуты сучаснасці. Маглі б замаскіраваць, штоле:
Ну а люстры павесілі, напэўна, бязрукія:
Каменная плітка на сходах трэснула яшчэ тады, калі яе клалі майстры. - А шо, пайдзёт!
Зрэшты, усе новыя каміны выкладзены з ... пенаблокаў. Гэта адзін з фатаздымкаў на сцяне, дзе паказаны працэс рэстаўрацыі:
Ну і асобнай ноты пратэсту заслугоўвае цэхгаўз. Ну навошто, скажыце, навошта фуфліць шпаклёўкай старажытныя скляпенні?! Ды яшчэ паверх старой кладкі ляпіць гэтыя псеўдацагліны?? А падлогу з дубовых калодак навошта пакрываць лакам?? Глядзіцца вельмі танна і фальшыва:
Уражанні пасля наведвання палаца - ідэнтычныя тым, якія адчуваеш пасля наведвання новаадбудаванага
Ніжняга замку ў Вільні: невялікая кропля аўтэнтыкі, белыя, зафарбаваныя Снежкай сцены, пластыкавыя дзверы. Будзем спадзявацца, што з часам замак перацерпіць шэраг рамонтаў-рэстаўрацыі, пасля якіх шматлікія нюансы будуць перароблены больш якасна і па-навуковаму.