Па шляху на загарадную вечарынку завітаў у "дачны кааператыў", дзе калісьці правёў добрую частку свайго дзяцінства. Месяцамі мог там знаходзіцца і пры гэтым атрымліваць неверагоднае задавальненне ад тусовак з тамтэйшымі сябрамі. Калі ж лецішча неўзабаве прадалі, здавалася ад мяне адрываюць кавалак жыцця, цяжка перанес я гэтае развітанне. І вось
(
Read more... )
Comments 33
Reply
Reply
моя дача тоже осталась в пямяти чем-то прекрасно-летним.. настоящим.. с бабушкой, войлочной вишней.. пробежкой с народом в полшестого на озеро)).. с папой, умудрявшимся привозить в жару из города мороженое))
а позже попала туда.. всё чужое теперь. больно смотреть. лучше не приезжать(
Reply
Reply
Reply
Reply
(The comment has been removed)
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment