Вось сустрэнеш у мэтро, скажам, Вячаслава Ракіцкага. Ну каторы галоўны
атлянтыдавод. І думаеш: павітацца, не павітацца…
- Драсьціце, я вас ведаю, пачытваю вашыя гутаркі і шмат разоў замяняў вашае імя на &mdash, тыпаграфуючы для kryuja.org
скапіпашчаныя са свабоды размовы з Дзермантам ці Валодзінай
(
Read more... )
Comments 18
;)))
Reply
Reply
(The comment has been removed)
Reply
(The comment has been removed)
Reply
- Кто-кто?
- Липиды. Они такие странные, ничего не говорят. Если только они не протеиды; их так легко спутать.
Reply
Reply
Reply
ну і ўвогуле, куды ж ужо прасьцей? як пацягнуцца ўсякія, дык не адаб’есься потым! ;))
Reply
Reply
з улікам таго, што аватарак з уласным хахатальнікам у мяне цэльных адна штука і ў розных баймовах я яе не выкарыстоўваю амаль, то складана сказаць. мо якія імпрэзы каляфолкавыя, я там, бывае, без аватарак па сцэне хаджу :)
Reply
А падыходзіць і вітацца можна так: "А, гэта вы малюнкі часценька выкладваецце такія незвычайныя?! А, яшчэ сдзіўляецесь па ўтрам, як ціха на вуліцы" і г.д. :) Калі сапраўды чытаешь чый-та жж, дык знаёма яго спецыфіка і можна патлумачыць яго владельцу что ды як... У мяне такіх пытанняў амаль і не сустракалась звычайна... Галоўнае - казаць глупствы і ўсміхацца!;)
Reply
Reply
Reply
Leave a comment