Пра працу
Вось ведаеш, што самае дзіўнае, непрыемнае, прыкрае (не магу вызначыць правільнае слова), што пасля чатырох з гакам год на гэтай працы я не магу адказаць на пытанне, ці падабаецца яна мне, ці гэта "маё"... Вось і атрымліваецца, што я праводжу кожны дзень 9-10 гадзін на працы, стамляюся як сабака маральна і фізічна (першае ў першую чаргу), а, бл
( Read more... )
Comments 2
Reply
Хаця - што там. Мы ж не ўмеем жыць для асалоды сваёй, адным днём. Хаця я заўжды хацеў. То бок, быў не супраць. А жонка спачатку не хацела, а зараз шкадуе.
Ды і абяцаў я сабе калісь, што застануся тут...а сэнс, зараз мне похер і на палітыку, ды й на культуру часу не хапае.
Reply
Leave a comment