Калыханка

[rogax]

Ці магчыма здрадзіць мове і сваім продкам, калі цеплыню маітчыных рук і зараз адчуваеш праз простую калыханку. Гэтыя простыя словы чуў амаль усё дзяцінства, на ноч. І зараз памятаю гэтае сакральнае дзеянне, пасяля якога так спалася, як ніколі

Comments

[znikla]

Вось бы пачуць гэта...

[rogax]

Гэта сапраўды чароўна.

[winheco]

"Щто рабiла - красенцы ткала", не кросны, а красенцы, хотя кросны стояли в хате, их и называли кросны. Эту калыханку нам говорила (не пела, а так медленно и ритмично проговаривала) наша бабушка. (А потом уже сестра - своим детям). При этом бабушка водила пальцем по моей руке от сгиба локтя к запястью - очень щекотно, но надо было вытерпеть по крайней мере три "ласачки". Почему-то такая была калыханка.

[rogax]

Сапраўды, усё адбывалася на 100%, як вы апісваеце. А з якога рэгіёна ваша бабуля?

[winheco]

Мы жили в Старых Храковичах в Брагинском районе. Но сама бабушка в эту деревню вышла замуж, дед ее привез. Сестры ее жили в Мысах в Репковском районе Черниговской области, видимо она оттуда родом.

[rogax]

бачыце як, практычна на этнічных межах Беларусі.

[ext_5199479]

А ў нас апошні радок быў:” нідзе яе няма”, напэўна перароблены самастойна бабуляй