Cёння раніцой, узяўшы парасон, пэўна, можна было б паляцець, як Мэры Попінс. Вецер дзьмуў такі, што адкідваў назад, немагчыма было ісці. Паўсюдна валяліся абламаныя галіны, на прыпынку Кульнева бачыла пашкуматаны білборд, на праспекце Скарыны - вывернутае з каранём дрэва. Ад інфармацыйнага стэнда ля ўваходу на тэрыторыю ўніверсітэта засталася
(
Read more... )