* * *

[pani_teklia]

Учора, нарэшце, набыла сабе новы штодзённік да пачатку навучальнага года. Не скажу, што ў ім была такая ўжо пільная патрэба, бо ў мяне няма неабходнасці кожны дзень запісваць нейкія справы. Таму старонкі запаўняюцца павольна. Свой папярэдні нататнік я адцягала ў сумцы гады чатыры, ён мне надакучыў, хоць там яшчэ шмат вольных лісточкаў ))) Вось і

Comments

[julie_alar]

Зусім яны ў сваёй Расіі з глузду паехалі %)

[pani_teklia]

Я разумею, ў тэлеперадачах можа гэта і мае сэнс. Але у нататніку - навошта?

[lada_aleinik]

"не скажу, што ў ім была такая ўжо пільная патрэба" :))
________________
О! Не ведаю, як для каго, але для мяне новы нататнік - гэта не толькі "пільная патрэба", але цэлы рытуал. Новы нататнік - як нанава распачаты адлік жыцця.... ))) Смешна, але кожны новы нататнік нагадвае мне пра пэўныя драмы майго жыцця, пра жаданне "ўсё пачаць з чыстай старонкі". :)

[pani_teklia]

Не, я не звязваю з новым нататнікам пачатак новага жыцця. Але ідэя харошая. )))

[lianochak]

Я таксама траўмавалася, калі атрымала ў падарунак нататнік "6+".

[pani_teklia]

Цікава ўсё ж, дзеля чаго гэтыя пазнакі?

[lianochak]

Проста ілюстрацыя да прыказкі "Скажы дурному маліцца..."

[pani_teklia]

Хіба што так )))

[ver_bum]

магчыма, небяспечныя вострыя куткі вокладкі? :)

[pani_teklia]

хіба толькі )))

[gloria_sargi]

Для мяне набыццё новага нататніка ўсё роўна як распачаць новы этап у жыцці. Звычайна я доўга выбіраю яго, перабіраючы розныя варыянты, пакуль не спынюся на тым, што мяне цалкам задавальняе. Не ведаю, што за хвароба ў мяне да іх, але ў маёй каллекцыі ёсць такія экземпляры, у якіх я нават і не пачынала пісаць. Не ведаю, дзеля чаго іх шкадую, але неяк так атрымоўваецца.)))

[pani_teklia]

Я не прыдаю столькі значэння новаму нататніку, аднак таксама доўга яго шукала, бо ўсё, што траплялася, было ці не зручным, ці задарагім. У мяне ёсць некалькі штук падораных, макееўскіх, з вокладкай з натуральнай скуры, залочаным зрэзам старонак і іншымі прыбамбасамі, але рука не ўздымаецца ў іх пісаць.