Ծիտո-
կնոջ կրծքով ճերմակ ու բաց-
փռված սալ քարին-այլեւս անշունչ,-
հիմա դու տես, թե
քանի լաց պիտի լամ ես այսօր-
քանի ողբ ու կական,-
մեկ, որ լռեց ծլվլոցդ,եւ մի դրախտ լռեց,-
մեկ, որ- լեշդ անլվա- մեջտեղում
խայտառակ ընկած- մի մեռել ես անպատիվ,
եւ վերցնող չկա,
եւ չեն էլ թքում քո վրա,
երբ անցնում-գնում են դրանք փայլփլելով-
դեպի կենտրոն, հրապարակ, պառնաս,
աթոռանիստ-
(
Read more... )