Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч: «Калі я першы раз быў у Фаціме, то хацеў спаткацца з сямтрою Люцыяй. Я атрымаў дазвол і паехаў у кляштар Каімбро, дзе яна знаходзілася. Я размаўляў праз перакладчыка, а калі я прадставіўся біскупам з Масквы, то яна не магла паверыць. «Гэта значыць, што фацімскае пасланне рэалізуецца». Гэта сталася дзякуючы Яну Паўлу. Можа, усе і апусцілі рукі, але Ян Павел ІІ верыў, і яго моцная вера рэалізавалася ў тым, што Касцёл адрадзіўся на тэрыторыях, на якіх трываў пераслед». via http://catholic.by/2/libr/interview/119639-arcybiskup.html
An 8th Century Consecration to the Blessed Virgin.
"We are present before you, O Lady, Lady I say and again Lady, binding our souls to our hope in you, and as to a most secure and firm anchor , to you we consecrate {anathémenoi} our minds, our souls, our bodies, in a word, our very selves, honoring you with psalms, hymns and spiritual canticles, insofar as we are able-even though it is impossible to do so worthily. If truly, as the sacred word has taught us, the honor paid to our fellow servants testifies to our good will towards our common Master, how could we neglect honoring you who have brought forth your Master? In this way we can better show our attachment to our Master."
У тыя жорсткiя часы, калi на нашай зямлi было цалкам забаронена друкаванае малiтоўнае слова, а перавоз праз дзяржаўную мяжу малiтоўнiкаў атаясамлiваўся з кантрабандай, у тыя часы, калi старыя малiтоўнiкi былi ўжо зачытаныя да таго, што па iх цяжка было малiцца, а тыя, што нейкiм цудам маглi займець новы малiтоўнiк, лiчылiся немаведама якiмi шчаслiўчыкамi, у тыя змрочныя часы нашы бабулi i мацi, дзядулi i бацькi не пераставалi малiцца. Многiя з iх могуць i цяпер дастаць з шуфляды спiсаны сшытак, у якi яны некалi дбайна перапiсвалi малiтвы, песнi, набажэнствы, а то i артыкулы з рэлiгiйных замежных часопiсаў ды газэт. Гэтыя сшыткi i запiсы - яшчэ адзiн доказ трываласцi нашай веры, яе праўдзiвасцi i нязломнасцi. Малiтва, якая падаецца нiжэй, узята намi з аднаго такога сшытка. Старэйшыя вернiкi, напэўна ж, многiя ведаюць яе - малiтву, якую яны прамаўлялi ў маi да Найсвяцейшай Панны Марыi. Мы ўзялi малiтву са сшытка нястомнай руплiвiцы дзеля дабра Касцёла Таiсы Янаўны Струй - парафiянкi Задарожскага касцёла, што на Глыбоччыне
( ... )
Для часопісу «Ave Maria» пані Ірына Жарнасек папрасіла караценька : ) адпавесьці -- кім для мяне ё Марыя? Адказ -- ніжэй : ) Гэна мусіць быць надрукаванае да будслаўскага фэсту : )
Comments 7
Reply
"We are present before you, O Lady, Lady I say and again Lady, binding our souls to our hope in you, and as to a most secure and firm anchor , to you we consecrate {anathémenoi} our minds, our souls, our bodies, in a word, our very selves, honoring you with psalms, hymns and spiritual canticles, insofar as we are able-even though it is impossible to do so worthily. If truly, as the sacred word has taught us, the honor paid to our fellow servants testifies to our good will towards our common Master, how could we neglect honoring you who have brought forth your Master? In this way we can better show our attachment to our Master."
-St John Damascene, “Sermo Prima de Dormitione,” Patroligia Graeca 96, 720C-D, 721A-B.
http://taylormarshall.com/2011/07/marian-consecration-according-to-st-john-damascene.htmlReply
Reply
http://nicolaev.livejournal.com/1898523.html
Reply
Reply
Кім для мяне ё Марыя?
http://nicolaev.livejournal.com/1904775.html
Reply
Leave a comment