На два дні дома -- шасцігадовы малы. Абсалютна не ведаю, як з ім быць. Можа, і прыдумала б, але нейкім чынам трэба змагацца з курсавым, пры тым няма абсалютна ніякага жадання
( Read more... )
Чула гэтую песню ў дзяцінстве. І асацыюецца з дзяцінствам, спакоем, вяртаннем (тады менавіта - фізічным, а ў прынцыпе - маральным, да крыніцаў) Няхай гэта будзе зімовая мантра.
Не, са снегам дакладна лепей. Холаду не хочацца, а снегу - вельмі так, ага... Будзе лягчэй дыхацца, будзе больш шчырасці, чысціні... Трэба падлатаць заплечнік. Галоўнае ў нас там што было? Жаданне. Ёсць. Унутраную падрыхтаванасць - арганізуем. А там і магчымасць прыйдзе. "Я знаю, всё придёт само"
Сёння падчас навальніцы з дрэваў на ходнік ляцела жоўтае лісце. Пачынаецца восень. Калі ўсё будзе добра, нешта мне падказвае, што па М1 мы не паедзем, а паплывем. Трэба рыхтаваць байдарку... Але калі ўжо столькі перашкодаў абыйдзена, надвор'е мы проста праігнорым! Паспець бы за 2 дні немагчымае...