6x02

[soriso]

autor: soriso
tytuł: bajka
fandom: dead like me
spoilery: postać daisy
liczba słów: 703
ostrzeżenia: narracja pierwszoosobowa, z którą się zazwyczaj bardzo nie lubimy, ale żadna inna mi nie pasowała. i brzydkie słowo.

Comments

[wannabeimmortal]

W dialogach George dla mnie mało Georgiowa, ale narracja świetna jest **
A Daisy (z tego, co zdążyłam zobaczyć przez, ekhem... dziesięć minut? XD) i Mason wyszli świetnie.
No i Dolores Herbrown jak her big brown... ears ;p *******

[magdalith]

Uwielbiam ten serial, ale nie mam szczęścia do fików o nim: sama jakoś nie potrafię nic napisać a wszystko, co czytałam, było bardzo nijakie.
Twój tekst może nie powala na kolana i pewnie można by go napisać fajniej i bardziej dopieścić (gdyby było więcej czasu, co?), ale za Disneya (i moje gromkie kwiknięcie w tym momencie) i za bardzo kanonicze postaci i ostatni wewnętrzny monolog George masz DUŻY PLUS :D

[rysiaczek]

Bardzo fajny fick do tego fandomu. Nie czytałam jak dotąd zbyt wielu ficków z DLMa, ale ten podoba mi się szczególnie. Nie dzieje się tutaj zbyt wiele, ale bardzo dobrze ci wyszła Georgia. I Mason. I Daisy. Wszyscy znaczy się;) Szkoda, że tak krótko, ale podoba mi się kilka dobrych, trafnych sformułowań. I końcówka - <33

[mlekopijca]

Ojej, strasznie fajne. I pluję sobie w brodę, że nie znalazłam tego wcześniej.

Udało ci się oddać George, szczegółnie w charakteryzacji masona, bo te uwagi o kundlu, co miał więcej szczęścia, gorszych dniach i fakcie, że Mason gdzieś przecież musiał spać trafiają w samo sedno mansonowatości. No i Daisy, która obraża się nawet za smród.

Trochę obawiałam się końcówki, że zeszłaś na cięższe tony, ale bardzo fajnie wybrnęłaś.

Piękna kanoniczność.

[soriso]

dzięki za komentarz! pamiętam że miałam sporo wątpliwości co do tego tekstu, bo nie lubię pisać w pierwszej osobie, nawet bardzo. także cieszę się, że jednak wyszło ;)

[drusill_a]

Super, świetne dialogi, scena jakby żywcem wyjęta z serialu.Szczególnie Mason bardzo kanoniczny:)
No i pytania Daisy i samo zdanie ale Daisy należała do osób które mogą się obrazić nawet za smród:)
Narracja w stylu George i sen na początku, świetny tekst