Да дня Перамогі (сямейнае)

May 09, 2010 14:48

Я ў дзяцінстве саромелася мінулага свайго дзеда Кірыла Кузміча Афоніна, т.б. ягоных зусім не гераічна-патрыятычных паводзін у гады Вялікай Айчыннай вайны. Калі яна пачалась дзеду было 38 год і яго адразу ж мабілізавалі .  Трапіўшы на фронт, агледзеўшыся дзед зразумеў, што апынуўся ў мясарубцы (ягоныя словы) і вырашыў ратавацца. Ратавацца дапамаглі ( Read more... )

сям'я, успаміны, дзень Перамогі

Leave a comment

Comments 6

tanya_valevich May 9 2010, 16:13:22 UTC
Моя бабушка плакала.
С праздником тебя и твоих близких!

Reply

michalinka May 9 2010, 16:41:21 UTC
Спасибо. Во время войны бабушка потеряла младших сестру и брата, нашла их гораздо позже, поэтому слезы тоже были.

Reply


ex_p_tashka May 11 2010, 13:49:29 UTC
Неужели малышей придушили?
Какой кошмар

Reply

michalinka May 11 2010, 14:03:15 UTC
ну, да...

Reply


ex_p_tashka May 11 2010, 14:45:19 UTC
А вариант дать им провианта на два дня и выгнать совсем не рассматривался? Ну или просто выгнать, если запасов еды не было

Reply


michalinka May 11 2010, 19:12:46 UTC
как мне объяснили в детстве, они шли по болотам, скрывались, уходили в спешке, а городская женщина с детьми одна в лесу..

Reply


Leave a comment

Up