«Հորեղբայրը՝ Ծաղիկ Համբարձումը, որ փոքրիկ, հինգ տարեկան Խաչիկին շուլալել էր մեջքին եւ անցել կոտորածների, հրի ու սրի միջով, Դաշտենցի մահվան օրը եկավ կանգնեց դեռ թարմ աճյունի առաջ ու երկար ողբ ասաց, սասունցիական մրմուռ-ողբ՝ «Տո լաճ տնավեր…» եւ նման մոտիվներով»
это так тяжело, что невозможно.. ненависть, говорят, ослабляет.. иногда наоборот, придает силы. Пусть покоятся все они с миром. Я приветствую решение нашей церкви канонизировать всех жертв, это воистину были мученики..
в четверг в церкви, которую датчане дали армянам в постоянное пользование, в Копенгагене зажгутся полтора миллиона свечей.. и я думаю, что души эти нашли покой, уже сто лет как.. Канонизация нужна как символ, что мы чтим их память именно как мучеников, и что мы, как ты написала, начеку, и больше не позволим такого.
Միայն մի փոքրիկ բան ավելացնեմ. քրդական գործոնն ինձ համար այս պահին շատ ավելի վտանգավոր է, քան թուրքականը: Որոշ առումներով նման են հարևան ադրբեջանցիներին. կայացման մեջ են, և ըստ այդմ` աչքները ծակ ու վտանգավոր:
Մեկ էլ... այդ զգաստությունն ինձ մոտ ինչ որ այլ աստիճանի հասավ, բառերով նկարագրելու էլ չի...
Comments 16
մղկտում եմ
չգիտես ինչի հիշեցի Դաշտենցի պատմությունը
«Հորեղբայրը՝ Ծաղիկ Համբարձումը, որ փոքրիկ, հինգ տարեկան Խաչիկին շուլալել էր մեջքին եւ անցել կոտորածների, հրի ու սրի միջով, Դաշտենցի մահվան օրը եկավ կանգնեց դեռ թարմ աճյունի առաջ ու երկար ողբ ասաց, սասունցիական մրմուռ-ողբ՝ «Տո լաճ տնավեր…» եւ նման մոտիվներով»
https://www.youtube.com/watch?v=NDN6JCVyJRc
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
ненависть, говорят, ослабляет.. иногда наоборот, придает силы.
Пусть покоятся все они с миром. Я приветствую решение нашей церкви канонизировать всех жертв, это воистину были мученики..
Reply
Пусть...
Reply
Reply
Ha, mek el sa`
http://ogostos.livejournal.com/447932.html?thread=13731516
Reply
Միայն մի փոքրիկ բան ավելացնեմ. քրդական գործոնն ինձ համար այս պահին շատ ավելի վտանգավոր է, քան թուրքականը: Որոշ առումներով նման են հարևան ադրբեջանցիներին. կայացման մեջ են, և ըստ այդմ` աչքները ծակ ու վտանգավոր:
Մեկ էլ... այդ զգաստությունն ինձ մոտ ինչ որ այլ աստիճանի հասավ, բառերով նկարագրելու էլ չի...
Reply
Leave a comment