Фантастычнае апавяданне

Jan 20, 2010 23:26

 Яны жылі доўга і шчасліва. І ні разу за гэтае "доўга" не пасварыліся, і нікому з іх у галаву не прыходзілі думкі "Ці не памыліўся (-ася) я ў сваім выбары?". Кропка.

Ён і яна, Людзі, Чужая душа - пацёмкі

Leave a comment

Comments 6

dzenik_kravina January 20 2010, 22:11:01 UTC
І сапраўды фантастыка:)

Reply

magik_midnight January 20 2010, 22:12:48 UTC
А то :)

Reply


arlona January 20 2010, 22:23:08 UTC
Ты не дапускаеш, што такое сапраўды бывае?

Reply

magik_midnight January 20 2010, 22:36:21 UTC
Дапускаю. Але думаю, што вельмі і вельмі рэдка. Прынамсі кожны з нас збольшага апелюе да сваго досведу і досведу знаёмых. Дык вось нешта не прыпомню такой фантастыкі. Буду радая, калі пераканаеш у адваротным :)

Reply

arlona January 20 2010, 22:42:16 UTC
Нават, калі б у мяне перад вачыма не было такіх прыкладаў, я б дапускала такую верагоднасьць. Бо бывае ўсё ці амаль усё ў гэтым сьвеце. Я не лічу такую сытуацыю фантастычнай. Ладна, мы ўжо дамовіліся, што такое бывае :)
Я ведаю некалькі параў шчасьлівых ад пачатку і да старасьці. Не магу, канечне, зазірнуць у ім у душу і дазнацца, ці задаваліся пытаньнем наконт магчымасьці іншых камбінацыяў, але... Калі ты шчасьлівы, то такія пытаньні адпадаюць самі сабой, мне здаецца.

Reply

magik_midnight January 20 2010, 22:46:55 UTC
Калі ты шчасьлівы, то такія пытаньні адпадаюць самі сабой, мне здаецца -- згодная.
Але насамрэч, у глыбіні душы, я веру, што такія ёсць. І ў прынцыпе перакананая, што так і мусіць быць. Іншая справа, ці атрымліваецца так.
:)

Reply


Leave a comment

Up