Так хораша халодным восеньскім вечарам сядзець сьпіна да сьпіны, углядацца ў густое бяззорнае менскае неба з цёмнымі карункавымі абрысамі дрэў. Адчуваць настылае паветра, удыхаць своеасаблівы версьнёўскі паветраны кактэйль з гаркавата-духмяным пахам лістоты, дажду і дыму
(
Read more... )
Comments 1
(The comment has been removed)
Reply
Leave a comment