(Untitled)

[koreolan]

Originally published at Կորեոլան. You can comment here or there.

Այսօր պատահաբար աչքովս ընկավ Հաղթանակի զորահանդեսում մարշալ Ժուկովի ելույթի տեսագրությունը։ Ելույթն իհարկե «գենիալնի պալկավոդեց տավարիշ Ստալին» ոգով էր, բայց այդ ամենից բացի մի հատ շատ կարևոր ու բնական ուղերձ էլ էր պարունակում, որը երկու անգամ շեշտվեց.

2:50 ” 3:05
Война с фашистской

Comments

[sos_movsisyan]

Հարգելի Վահագն հետաքրքիր պատմական նյութ եք տեղադրել` ձեր կարճ, բայց ճիշտ ու խելացի գնահատակաների ուղեկցությամբ: Բնական էր, որ Ժուկովը պետք է խոսեր այն ժամանակվա ոգով: Կարևորը դա չէր, կարևորը նրա` որպես մեծ զորավարի և պատմական հաղթանակի գլխավոր դերակատարի ճիշտ ու սպառիչ գնահատականներն են: Դուք ճիշտեք, ոչ ոք չէր կարող ասել, թե գերմանացիները վախկոտ էին կամ կռվել չգիտեին: Նրանք կռվում էին անձնազոհորեն և կատաղի, որովհետև նրանք տարիներ շարունակ այդպես էին վարժվել: Ես ինքս բազմաթիվ անգամ ականատես եմ եղել նրանց մարտունակության դեպքերին:

[khlurd]

ասա

ես նույնիսկ նեղվում եմ, որ թուրքերի մասին ասում են` ճիճուները, ... ու հետո` սպանել են միլիոնավոր հայեր

իսկ երբ ազրներին են վախկոտ ասում, անհանգստանում եմ, նկատած կլինես Ճ

[gost_474_90]

учти, что ты живешь не в момент войны с немцами, а после неё.
есть некая золотая середина, порог, после которого восхваление и возвеличивание врага приводит к жидкому стулу собственной аудитории. По крайней мере, ощутимой её части.
Восхваляют и демонизируют врага уже после победы, чтоб сорвать побольше респектов. Это нормально.
По теме - почитай про оборону Одессы и вообще о первых месяцах войны, там черным по белому идет смена образов врага и наглядно видны последствия.

[koreolan]

Жуков отнюдь не восхваляет и не возвеличивает врага. Он говорит - у нас был сильный враг, и мы его победили. И что характерно, он не врет.