Блискуче написано!

[konung_ogin]

Оригинал взят у borys_javir в Різдво в селі...

короткі спогади

Коли я згадую Різдво, то мене переповнюют переважно радісні почуття. У моїй родині то було чи не єдине справді барвисте свято, яке зберігало і зберігає традиційну обрядовість із глибини віків. Я був приємно здивований, коли школярем вичитав, що родинні ритуали Різдва є дуже близькими до тих, які

Comments

[lianina_minsk]

Це трэба сваімі вычымі забачыць!
Яшчэ лепей былоб удзельнічаць у дзействы, але тут уж кожнаму сваё...

У мяне ўсе было інакш. У бацькоў, як у СССРе - стандарт. У свякрові ў хаце акрамя стварэння 12 страў і саломы пад абрусам мы яшчэ у хаце вешалі новаго "павука" з саломы, а старога свякроў паліла у печы...
Алеж так файна не было.
Тягнуліся у касцёл. Гадзіну там сядзелі убаюківаліся. Калі першы раз мне сказалі што трэба, як увойдзеш, пацалаваць ногі бранзоваму Хрысту, прышпіленаму ля увахода, як я грэбавала - яго усе "лізалі"! Бррыдка! Пыталася зрабіць выгляд, што цалую і знянацку так ляснулася у прыцемках аб ягойныя капыты акулярамі, што звон на палову касцелу пайшоў. Але усе зрабілі выгляд, што анічога не здарылася... Алеж сачылі за мной ўвесь час усе кабеты больш, чым за ксяндзом.