Դավրիժեցին գրում է, որ այժմ «երկու կաթողիկոս եղան և երկու ծախսող… և նրանց ձեռքով պարտքը շատացավ, բարդվեց, դիզվեց Սուրբ Էջմիածնի աթոռի վրա» ու, քանի որ պարտքերը չէին կարում տալ էրկու-էրկու «մշտապես փախուստի ու թաքստի մեջ էին»:
Ինչ անեն-ինչ չանեն, հարուստ ծնողների զավակ հարուստ վարդապետ են գտնում` Սրապիոնին, ասում` արի կաթողիկոս էղի մեր տեղը,
(
Read more... )