Ես, Թումանյանն ու Հալիլ Ջեբրանը

[khlurd]

Իմ ուԹումանյանի մասին արդեն գրել եմ: Թե ինչպես իրար գտանք: Ինչու գտանք իրար:



Վերջերս ինչ կարդում եմ, հոգնում եմ: Հասցնում եմ կարդալու ընթացքում մտածել: Հոգնում եմ մտածելուց: Բառերը շատ են, միտքը` քիչ; Ձանձրանում եմ, սկսում եմ մտածել ու հոգնում եմ: Ու էլի գտա: Ոչ միայն խտացված միտք, այլև մտքակից ինձ ու Թումանյանին:

Սրանում ու սրա հետ չկա նույնական

Comments

[chemarina]

Շաաաատ շնորհակալություն: Թումանյանի համար էլ, Ջեբրանի համար էլ:
Հազար տարի չէի բացել:
Լուսավորեց:

Ես եմ շնորհակալ

[khlurd]

Նույնիսկ (մանավանդ) Թումանյան ու Ջեբրան կարդալուց հետո ուզում ես, որ chemarinaն քեզ հետ համամտքեր ունենա:

Re: Ես եմ շնորհակալ

[chemarina]

:)
Շատ սիրուն օրագիր ունեք: Մեծ բավականություն ստացա:
Անկեղծ

Շատ սիրուն :)))

[khlurd]

Չմտածես բան եմ անում, որ բան ասես :Ճ բայց սիրուն` չէի սպասում:

ես դեռ էս եմ մարսում

[haykuhi]

Вы - только луки, из которых посланы вперед живые стрелы,
Которые вы зовете своими детьми.
Лучник видит свою цель на пути в бесконечное, и это Он
Сгибает вас своей силой,
Чтобы Его стрелы могли лететь быстро и далеко.
Пусть ваше сгибание в руках этого Лучника будет вам на радость,
Ведь он любит не только свою стрелу, что летит,
Но и свой лук, хотя он и неподвижен.