Այնինչ անձրևն իրենից քամված ուրախությունն էր...

[khlurd]

ԵՐԿՆԵՑ ԵՎ ԾՈՎ

• 3 Май, 2009 at 2:30 PM

Բացեց ծովակն իր աչքերն ու տեսավ երկինքն անծայրածիր: 
«Ի¯նչ մեծ ծով է»,- հիացավ ծովակն ու փորձեց նմանվել նրան:

Ծնեց փափլիկ ու դողդոջուն աստղիկներ, բայց ափսոսաց, որ երկնի աստղերի պես կայծկլտուն չեն:  Չիմացավ ծովակը, որ շատերը դրանցից սառն են ու անկյանք: 
Ապշեց երկնի խորությամբ` չիմանալով, որ այն պարզապես... դատարկ է: 

Comments

[noni_no]

ինչ լավն էր:)

[hayzak]

ինչ լավն է ))

[hayzak]

վայ, նույն բանն եմ գրել՞ )))

մտքումս ծովակա-երկնքային ինքնությունները ծանրութեթեվ արեցի բավական երկար, վերջը տենց կարճ գրեցի... )))
դուրս եկավ. ))

[xndzorik]

<<միայն թե ապրեր Ի’Ր փոթորկուն ու ԼԻՔԸ կյանքով...>>

նուրբ էր ու զգայուն...:)

[menaria]

Tsovak jan:)