життя непередбачувана штука. я так щаслива переконатись в цьому. нарешті я знайшла людину, яку так довго шукала. я не вірю, що почула її голос-в середині вирують емоції. можливо ми колись зустрінемось. одне я знаю точно - тепер ми не втратимо зв'язок.
а між іншим, у нас +21, весна не хоче тут надовго затримуватись.
Всем хорошо известна история покладистого хамелеона. Его кладут на зеленый ковер, и он становится зеленым. Его перекладывают на красный ковер, и он становится красным. Потом на белый ковер, и он становится белым. На желтом - он желтый. Когда же его положили на шотландский ковер, бедняга хамелеон испустил дух.
мені так часто говорять про те яка я і як мені треба зробити, щоб бути такою "я" як потрібно. від цього здається, що я герой дешевого роману який не дочитавши викинуть.
а я зараз десь на 350-й сторінці, навкруг букви, цифри, букви...
Шукайте цензора в собі. Він там живе, дрімучий, без гоління. Він там сидить, як чортик у трубі, і тихо вилучає вам сумління. Зсередини, потроху, не за раз. Все познімає, де яка іконка. І непомітно вийме вас - із вас. Залишиться одна лиш оболонка.