Кот, якога мы згубілі

Nov 19, 2012 23:28

“Мяне завуць Бонд. Бонд Бась Маклахлін, - кажа гэтае прымружанае вока. - І я ўмею дэматэрыялізавацца і праходзіць праз зачыненыя дзьверы”.


Read more... )

за нашыя падарожжы, фота ў студыю, выхад у людзі, нататкі юнага натураліста

Leave a comment

Comments 8

kabierac November 19 2012, 20:36:12 UTC
мой кот на першым годзе жыцця сутыкнуўся з нечым падобным: патрапіў на святкаванне дзіцячага дня народзінаў. наступныя гадоў пяць на з'яўленне ў кватэры любога гома сапіенса ростам ніжэй за метр пяцьдзесят ён рэагаваў імгненным знікненнем пад мяккім вуглом у кухні, альбо ў іншых цяжкадаступных месцах.

Reply

kamrushepa November 19 2012, 20:40:03 UTC
Дык то ж дзень народзінаў, а нашая Аленка адным сваім зьяўленьнем выклікае падобную рэакцыю ў нават самых прыязных катоў. "Прайдзісьветы" не дадуць схлусіць:))

Reply

basarymkales November 20 2012, 08:00:03 UTC
:) Ды нашыя каты ўшо засумавалі без Аленкі!

Reply

kamrushepa November 20 2012, 12:28:18 UTC
Ой, Алеська, не правакуй:))

Reply


veragodna November 20 2012, 09:52:55 UTC
Вядомы прынцып: галава пралезла - астатняе змесціцца :).

Reply

kamrushepa November 20 2012, 12:29:09 UTC
Знаеце, там хіба толькі вушы пралезьці маглі. Я некалькі разоў тую шчылінку разглядала, не магла супакоіцца:)

Reply


bullochka November 20 2012, 11:41:22 UTC
трэба яе з нашай Чытай пазнаёміць...

Reply

kamrushepa November 20 2012, 12:30:01 UTC
Можа ня варта? Напярэдадні, напрыклад, яе падрапаў самы мэланхалійны кот нас сьвеце:)

Reply


Leave a comment

Up