некалькі год тупа трымаеш у сабе, усё трымаеш, не сур'ёзнага анічога, проста адна-адна-адна, трымацца, усміхацца, іграць на людзях, тупіць па вечарох, час ад часу зрывацца на сабе і акаляючым асяроддзі, уставаць, ісці далей, плясаць нейкія завадныя ролі ў п'есе, што сама сабе напісала, баяцца прызнацца, баяцца кахаць, баяцца быць каханай,
(
Read more... )
Comments 5
Как не выходившая из дому четыре дня задумалась о просмотре "Зеленой мили" )).
Reply
Reply
Reply
Reply
а вось дзіва дзіўнае заўважыла. Гэтыя ўсе сьсечаныя з ялінкавых кірмашоў, хоць бы і абадраныя крывулькі, - пахнуць-прыпахнуць. А ў гіпэрмаркетах тыя, што ў гаршках-вёдрах прадаюцца, ціпа НГ адсьвяткуеце, потым перасадзіце на двор, - дык у іх зусім паху няма...
Reply
Leave a comment