Першыя дні восені ўгаворвалі на дарогу! Доўга ня думаючы - пляцак на плечы і раннім ранкам за дзьверы, на шашу. І вось ужо трэці сьвітанак распачаўся бліз мора. Гэтым разам сіняга гарызонту было значна меньш, таму будуць горы, і тыя, хто з імі. Па шчаслівай выпадковасці мне патрапіла ўпісацца ў чалавека, які жыве ў гарах за 20 км. ад Сімферопаля з
(
Read more... )
Comments 32
Reply
вельмі складана ў эканамічным пляне. жыўнасць трэба неяк пракарміць, а працы мала ў акрузе - бо не дужа заселеная мясцовасць.
а зараз дык яшчэ і без электрычнасці яны, бо не сышліся палітычнімі позіркамі з главой іх округа...
затое, як рамантычна было есці ўвечары толькі пры святле кастра!
Reply
Reply
и Человек замечательный!взгляд такой ясный :)
и фотографии здорово передают состояние - спасибо!
захотелось увидеть своими глазами
и путешественница ты - бесстрашная!
Reply
Бо ён Заўжды рады Новым і Цікавым людзям!
Да таго ж, наступным сезонам (хутчэй за ўсё) будзе гатова другая юрта! (:
Дзякуй за бясстрашную!
Reply
(The comment has been removed)
да, вот такой вот молодец! Думаю, ему помогает любовь к лошадям)
угу! - это был у меня первый подъем в горы на лошади (: Спасибо Марте)
Линда не пошла - как бы срок уже не позволял (:
Reply
(The comment has been removed)
а вот когда вечером домой возвращались, и или просто на прогулке что на Лине, что на Марте - без седла)
Reply
Reply
Reply
Leave a comment