Кроплі

[juli_erde]

Некалі гэты верш чамусці вельмі нагадаў пэўныя моманты з Місімаўскага "Патрыятызму". А таксама пра даўнюю маю перакананасць, што для дасягнення суладдзя варта шукаць асобу не вялікшую і не меншую за сябе, але роўную-Дзьве кроплі

Comments

[juli_erde]

Нажаль не. Я сама дык толькі Чэслава Мілаша перакладала. На Гэрбэрта рука не паднялася)))

[juli_erde]

Так, павінны.

[amberss]

а я вось перакананая,што суладдзя можна дасягнуць з кожным чалавекам.

[juli_erde]

Нажаль мой досвед як прыватны, так і тэарэтычны (з курсаў па псіхалогіі), цалкам развеяў любыя мае ілюзіі на гэты конт. Але гэта не значыць, што не варта імкнуцца, канешне)

[skepsys]

папраўка: з кожным, хто таксама ў гэтым перакананы ;)

[amberss]

так,з кожным,для каго вянчаньне не проста абрад

[skepsys]

//для дасягнення суладдзя варта шукаць асобу не вялікшую і не меншую за сябе, але роўную.

+100000

праўда, на практыцы такая схема ня дужа працуе :(

[juli_erde]

Напэўна гэтак адбываецца таму, што цяжка адразу "вымераць" кандыдата па галоўных крытэрах. Ды і з імі самімі, крытэрамі, не заўсёды проста разабрацца.
Усё токма эмпірычна :)

[skepsys]

Крытэры зьмяняюцца з часам. Ёсьць, напрыклад, меркаваньне, што цёці зазвычай схільныя закахацца ў рамантычнага прынца пад алымі трусамі, а жыць - ужо з дбайным бюргерам-дамаседам. Бо крытэры зьмяняюцца. Вось і крояць з алых парусоў піжаму, тапачкі і мяхі для картоплі.

"алыя трусы" - гэта гучыць! :)))

[juli_erde]

Мажліва. Але і цёці бываюць розныя, і дзядзі розныя, і ўсё часам атрымліваецца нават горай за апісаную Вамі схему: пачынаюць краіць не ветразі, а самога жывога марахода))) Гэта называецца досвед зносінаў з маніпулятарам.

[juli_erde]

Вы разглядаеце сітуацыю троху не з тых пазіцый, пра якія я казала. Натуральна мужчына і жанчына не роўныя, і дзякаваць небу за гэта.
Урэшце пагартайце ж хоць штосьці па псіхалогіі ўзаемінаў: гарманічныя пары ствараюцца пераважна людзямі з аднолькавым узроўнем адукацыі, поглядамі на жыццё і г.д.

Да таго ж раджу не забывацца на старадаўнюю прытчу, пра тое, што калі лірычны герой нарэшце знаходзіць свой Ідэал, яго спасцігае гэты самы закон роўнасці: ідэальная Жанчына ў сваю чаргу шукала не яго, але такога ж ідэальнага Мужчыну.

[ex_dr_luck]

мова твого опонента настільки теоретизована, що можеш спокійно відкидати звинувачення в переважанні в Тебе теорії. тобі до нього далеко:) текст видає схоласта-теоретика, апріорі не здатного поважати Жінку...

[juli_erde]

Не думаю, што ўсё так кепска, якія яшчэ ягоныя гады, навучыцца)
Ды і бедспадстаўныя закіды мяне аніяк не хвалююць :)

[ex_dr_luck]

просто нам із тобою легше знаходити мову з мужчинами зрілими, справді інтелектуально рівними. тому діти завше закидатимуть нам теорієлюбство. але нашого наукового складу розуму та аналітичності світосприйняття не зміниш, от тому ми з ними й не сумісні. і взагалі ти ж знаєш, як Хайям казав про те, що краще бути самій... більше часу на спортзал, косметолога і таке інше. саме так він і казав;)

[juli_erde]

Я таксама дзіўлюся, як вельмі разумныя людзі паддаюцца спакусе аўтарытэтным тонам разважаць над прадметамі, якія ім самім надта цяжка даюцца ў рэальным жыцці))) Агулам зносіцца трэба толькі з тымі мужчынамі, якія ў стасунках дыялог ставяць вышэй за маналогі любога кшталту.