ПЖ №26 ат 6 наябра 2002
Кагда я прахадзіў пракціку, рэдактарка сказала мне, што яна вучылася ў тым зданіі журфака, які цяпер называецца “Макдональц” каля вакзала на плошчадзі. Ітак, пашчытаем. Гэтая будавіна - 1, на Мясе - 2, на Маскоўскай - 3. Тры журфакі, і ўсе дзяствіцельна факі поўныя. А рэктар нам паабешчаў, што ў етым тысячагоддзі нам дадуць у пользаваніе новы супер-саўраменны гіпер факультэт. Абяцанкі даюцца ўжо многа гадоў, а нічыво не здзелана.
У васкрасеніе, трэціва наябра, Алекс - прэдставіцель мінскай дзігерскай групоўкі «DeepDig» - з фанарыкамі абследаваў сверху донізу гэты даўгастрой. Вось яго аччот.
Прыехаў я на “Фрунзінцкую”. Падашоў да факультэта - забор. Абашоў вакруг. Ого! Вясіць даска - паспарт аб’екта. Страіцельства начата ў 1988 гаду! Ну што, нада уваўнутр. Забег на холмік і сігануў чэраз агародку. І - бягом у падвал. Вакруг зданія было насыпана многа пяску кагда-та, і вот доўгія гады яго дажджамі вымывала, прычом так, што ён да палавіны зацёк у гэтыя падвалы. Фключыў фанарыкі, панямногу асвоіўся. Пахадзіў па падзямеллі - цёмна, сыра, усюды гразь і мусар. Пара выбірацца выша. Па лесніцы падняўся на первы этаж. Усяго этажоў сем, апошні цехнічаскі. Дык вось, схема паверха выглядае так (гл.малюнак). П - гэта ліфты-пад’ёмнікі, Л - лесніцы, Т - самае важнае - туалеты. Прычом у некаторых месцах, атведзеных пад туалеты, былі накланы акуратныя дрэўнія кучкі. На первым этажэ, як і паложана, агромнае фае. Вездзе валяюцца бітыя кірпічы, закамянелы цэмент, бутэлькі і пачкі ад цыгарэт. Паднімаюсь па лесніцы на два этажы вышэй і начынаю прачосваць паверх, заглядваючы ў комнаты. Чотка! У корпусе Б стаяць дажа аконныя рамы, ціпа сцеклапакет, але дзеравянныя! Кстаці, нескалькі памяшчэнняў закрыты на замкі, і чэраз рышоткі бачна, што там складуюцца гэтыя самыя рамы. Яшчо куча ўсякага мусара. Следует сказаць, што многа аудыторый маленькіх, можа, як Ладуцькін кабінет, яшчо нескалькі - размерам з 48/58 кабінеты, і на ўсім этажы, можа, дзве ці тры дліннюшчых комнаты - дзе-та як наш актавы.У адной з комнат ляжыць на палу ватоўка, а радам - бутылка з-пад чарніла “Казанова”. Угадайця ціпер, што гэты самы казанова дзелаў на палу на ватніку? Калі ў корпусе Б хоць дзета стаяць рамы, то ў корпусе А дажа сцены не вездзе ёсць. Падхажу так да краю этажа - здаецца, чацвёрты - і бачу ўвесь дворык. Там стаяць два шысцьдзесят шостыя “ГАЗікі” з далбалкамі - сваі забіваюць на тым месцы, дзе будзе нейкі падземны гараж. Радам замер пад’ёмны кран. І раптам я замеціў… стоража з двумя бальшымі сабакамі аўчаркамі. Класна: я умудрыўся залезць на стройку, не зная дажа пра ахрану. Кароча, пайшоў я дальша. На пятым этажэ палову корпуса А займае какойсці зал - для актавага бальшы, а для спарціўнага - маленькі. Але ж высокі - на два паверхі. Нам кагда-та Сярвіз Укропыч гаварыў, што на новым факультэце будзе свой басейн. Ежыля і будзіць - то ў гэтым падземным гаражы-бункеры. Напаследак залез у цыхнічыскі эташ. Паследняе афіцыяльна задакуменціраваннае пасяшчэнне адбылося 31 марта 2002 года. Там пабывалі розныя анархісты-максімалісты. Дык вось, на тэхнічаскім паверсе очань інцярэсна: ва-первых, там цямно, ва-втарых, лётаюць галубы і наводзяць стром, а па-трэцяе, куча усялячаскіх вэнцыляціённых труб, рухавікоў, заглушак і жалюзі. На крышу вылазіць не стаў - па той прычыне, што яна не віздзе была. Ну, усё, трэба было ісці. Ды яшчэ абмінуць стоража з яго жывёламі. А на 4-ым паверху я з-за рашоткі, на каторую быў павешан незакрыты замок, я спёр аранжавую каску. Ну і ўсё, ужо саўсем замерз і хацеў дамой. Але ж як мінуць стоража? Паглядзеў управа, улева, абышоў ішчо раз факультэт - не відаць, гдзе-та заціхарыўся. Ну ладна, спусціўся на первы этаж, стаў у праёме, сігануў чэраз забор - і аказаўся на вуліцы, ва ўсіх на віду.
Кароча, ждзіце - факультэт пастрояць тагды, калі будзе хадзіць метро к абшчазе.
Вазола Волат
ПРАВДА ЖУРfuck’a. Газета на трасянцы” - ежаразовы неўтамімы пячатны орган журфака БДУ. Выходзіць спарадычаскі-спантанна. Нашы спонсары: ДРЫШЧ enterprises, zhurfak.dax.ru, Баба Саша, радзіва БА, coolstuff inc. Усе права зашчышчаны, права на лева тожа. Перапячатка запрышчэна.
У васкрасеніе, трэціва наябра, Алекс - прэдставіцель мінскай дзігерскай групоўкі «DeepDig» - з фанарыкамі абследаваў сверху донізу гэты даўгастрой. Вось яго аччот.
Прыехаў я на “Фрунзінцкую”. Падашоў да факультэта - забор. Абашоў вакруг. Ого! Вясіць даска - паспарт аб’екта. Страіцельства начата ў 1988 гаду! Ну што, нада уваўнутр. Забег на холмік і сігануў чэраз агародку. І - бягом у падвал. Вакруг зданія было насыпана многа пяску кагда-та, і вот доўгія гады яго дажджамі вымывала, прычом так, што ён да палавіны зацёк у гэтыя падвалы. Фключыў фанарыкі, панямногу асвоіўся. Пахадзіў па падзямеллі - цёмна, сыра, усюды гразь і мусар. Пара выбірацца выша. Па лесніцы падняўся на первы этаж. Усяго этажоў сем, апошні цехнічаскі. Дык вось, схема паверха выглядае так (гл.малюнак). П - гэта ліфты-пад’ёмнікі, Л - лесніцы, Т - самае важнае - туалеты. Прычом у некаторых месцах, атведзеных пад туалеты, былі накланы акуратныя дрэўнія кучкі. На первым этажэ, як і паложана, агромнае фае. Вездзе валяюцца бітыя кірпічы, закамянелы цэмент, бутэлькі і пачкі ад цыгарэт. Паднімаюсь па лесніцы на два этажы вышэй і начынаю прачосваць паверх, заглядваючы ў комнаты. Чотка! У корпусе Б стаяць дажа аконныя рамы, ціпа сцеклапакет, але дзеравянныя! Кстаці, нескалькі памяшчэнняў закрыты на замкі, і чэраз рышоткі бачна, што там складуюцца гэтыя самыя рамы. Яшчо куча ўсякага мусара. Следует сказаць, што многа аудыторый маленькіх, можа, як Ладуцькін кабінет, яшчо нескалькі - размерам з 48/58 кабінеты, і на ўсім этажы, можа, дзве ці тры дліннюшчых комнаты - дзе-та як наш актавы.У адной з комнат ляжыць на палу ватоўка, а радам - бутылка з-пад чарніла “Казанова”. Угадайця ціпер, што гэты самы казанова дзелаў на палу на ватніку? Калі ў корпусе Б хоць дзета стаяць рамы, то ў корпусе А дажа сцены не вездзе ёсць. Падхажу так да краю этажа - здаецца, чацвёрты - і бачу ўвесь дворык. Там стаяць два шысцьдзесят шостыя “ГАЗікі” з далбалкамі - сваі забіваюць на тым месцы, дзе будзе нейкі падземны гараж. Радам замер пад’ёмны кран. І раптам я замеціў… стоража з двумя бальшымі сабакамі аўчаркамі. Класна: я умудрыўся залезць на стройку, не зная дажа пра ахрану. Кароча, пайшоў я дальша. На пятым этажэ палову корпуса А займае какойсці зал - для актавага бальшы, а для спарціўнага - маленькі. Але ж высокі - на два паверхі. Нам кагда-та Сярвіз Укропыч гаварыў, што на новым факультэце будзе свой басейн. Ежыля і будзіць - то ў гэтым падземным гаражы-бункеры. Напаследак залез у цыхнічыскі эташ. Паследняе афіцыяльна задакуменціраваннае пасяшчэнне адбылося 31 марта 2002 года. Там пабывалі розныя анархісты-максімалісты. Дык вось, на тэхнічаскім паверсе очань інцярэсна: ва-первых, там цямно, ва-втарых, лётаюць галубы і наводзяць стром, а па-трэцяе, куча усялячаскіх вэнцыляціённых труб, рухавікоў, заглушак і жалюзі. На крышу вылазіць не стаў - па той прычыне, што яна не віздзе была. Ну, усё, трэба было ісці. Ды яшчэ абмінуць стоража з яго жывёламі. А на 4-ым паверху я з-за рашоткі, на каторую быў павешан незакрыты замок, я спёр аранжавую каску. Ну і ўсё, ужо саўсем замерз і хацеў дамой. Але ж як мінуць стоража? Паглядзеў управа, улева, абышоў ішчо раз факультэт - не відаць, гдзе-та заціхарыўся. Ну ладна, спусціўся на первы этаж, стаў у праёме, сігануў чэраз забор - і аказаўся на вуліцы, ва ўсіх на віду.
Кароча, ждзіце - факультэт пастрояць тагды, калі будзе хадзіць метро к абшчазе.
Вазола Волат
ПРАВДА ЖУРfuck’a. Газета на трасянцы” - ежаразовы неўтамімы пячатны орган журфака БДУ. Выходзіць спарадычаскі-спантанна. Нашы спонсары: ДРЫШЧ enterprises, zhurfak.dax.ru, Баба Саша, радзіва БА, coolstuff inc. Усе права зашчышчаны, права на лева тожа. Перапячатка запрышчэна.