Як звалі Кюхлю? (З "ПЖ" №27 ат 2 дзекабра 2002 )

[jourpravda]

Как-та раз мы з Дудзікам завялі на рус.ліце разгавор а том, какія ёсць інцярэсныя слава на літару П. І ўспомнілі ПАЛЕМІКУ, ПАМФЛЕТ, ПАСКВІЛЬ, ПАЭМУ. Патом перашлі на камічаскія куплеты ў іспаўненні Гарыса, а дальша - на Тома Соера і Бэкі Тэчыр. І чамусьці нас пераклініла на рускую літаратуру. Мы пасмяяліся з таго, што Дэльвіга-та, аказваецца, звалі Антон - гэта прымерна як Алёнушка Зільберштэйн - такое жа ісцінна рускае імя. І дашлі да Кюхельбекера. А как яго звалі - успомніць не змаглі. Мы прытпалажылі, што В.К. - гэта Владзімір Кандратавіч ці Васілій Кузьміч. Паспрашывалі саседзей - тожа ніхто ня знаіць яго поўнае імя. І тагды я рашыў правесці расследаваніе. Сначала я ўзяў кнігу Есіна па гісторыі рускай журналістыкі (Масква, “Вышшая школа”, 1989). На Кюхельбекера даёцца 8 ссылак. І ні в адной з іх ён не называецца больш, чэм В.К. Я так і думаў, што спярша будзе трудна, і таму не атчаіўся. Следуюшчай кнігай была “Історыя Русскай Літаратуры. 1800 - 1830-я гады” (Масква, “Прасвешчэніе”, 1989). На пісьменніка даёцца 20 спасылак, прычом адна з іх - стацця на паўтары старонкі пра жызнь і творчыства Кюхельбекера. І ўсё раўно - няма імя і оччаства! А на днях у абшчазе (у Каспяроўны, калі каго цікавіць) паглядзеў яшчэ адну кнігу - “Історыя рускай літаратуры. Том 2. Ад сентыменталізма к рамантызму і рэалізму” (Лянінград, “Навука”, 1981). У гэтай буке ўжэ 32 (!) разы ўпамінаецца пісацель. І што ш вы думаіця? Канешня, больш за В.К. выжаць не ўдалося. Вось тут я і засамняваўся ў сабодзе слова - відаць, што імя Кухыльбекіра вельмі вялікая тайна, што яго нігдзе не саабшчаюць. Але ўсё-ж такі з істочнікаў, блізкіх к даставерным, рэдакцыя “ПЖ” узнала, што імя пісьменніка было Вільгельм Карлавіч. Вядзёцца следства.
ВАЗОЛА ВОЛАТ