http://news.tut.by/culture/196306.html

Як і было чакана, самае цікава было раскана пасля нас. Увогуле што запомнілася з раскопак, дык гэта змаганне з вялікім пластам карэнняў і пнёў. Увогуле ў такіх прыгожых мясцінах будаваць ГЭС я лічу кашчунствам.


( Read more... )

Усё ж такі ёсць на гістфаку выкладчыкі якіх вельмі цікава паслухаць. Сёння ў мяне першы раз выкладаў спадар Красулін, ён выкладае прадмет "Гісторыя Лацінскай Амерыкі і Азіі". Вельмі цудоўны чалавекі, які, на маё здзіўленне, размаўляе на тарашкевіцы! І гэта негледзячы на тое, што ён, па яго словах, выраз у рускамоўнай інтэлігенцкай сям'і. Ходзяць ( Read more... )

Пашукаў жывыя часопісы памерлых, знайшоў цікавы допіс ( Read more... )

Учора прыехаў з археалагічных раскопак. Капалі феадальную сядзібу 16 ст. у Полацкі раёне каля вёскі Лучна. Уражанні ад раскопак розныя. З аднаго боку купацца ў Дзвіне, валяцца на сонейку, дыхаць свежым лясным паветрам дастаўляла задавальненне, з другога боку праца рыдлёўкай з 6 да 12 гадзін пры +35, штовечаровыя бухалавы суседзяў валанцёраў не ( Read more... )

Ехаўшы ў цягніку Мінск-Адлер пачуў як адна дзяўчынка, развітваючыся з роднымі, пачула як бацька кажа "До побачення", і сказала, што так у іх у садзіку кажуць "До побачення". Вельмі сумна што так кажуць толькі ў садзіку, у маім садзіку таксама так было. У садзіку пануе беларуская мова, а ў хаце руская(

Тая сітуацыя якая склалася зараз вельмі хвалюе мяне. Калі яна будзе паглыбляцца то нам трэба будзе чакаць пагаршэння эканамічнай сітуацыі ў краіне, што ёсць вельмі дрэнным знакам. Наперадзе будзе хаос і апатыя, нешта падобнае ўжо было напачатку 90-х. Гэта вельмі пужае і прымушае задумацца над тым што будзе пасля падзення гэтай сістэмы ўлады. І яшчэ ( Read more... )

Вось і да мяне дайшлі патаемныя хлопчыкі-падпісанты кампаніі "Гавары праўду". Літаральна паўгадзіны таму ў мой пакой інтэрната зайшоў хлопчык, курса 4-га. Вельмі абрадаваўся, калі пабачыў на мне майку будзьмы, падышоў, і пачаў казаць: "Я збіраю подпісы за перайменаванне...". Я яго спыніў, і сказаў, што ставіць нічога не буду, бо ён за гэта ( Read more... )

Вось і падыходзіць да сканчэння першы год самастойнага жыцця. За гэты час шмат чаго было, ёсць што ўспомніць. Гэта ўжо два розных чалавека: той які быў год таму, і той які існуе зараз. Унутрана я гэта вельмі адчуваю, адчуваю ўсе тыя змены якія адбыліся са мною. Вядома ў мяне яшчэ шмат чаго наперадзе, але за гэты год у мяне з'явіўся маленькі жыццёвы ( Read more... )

Пасля доўгіх пошукаў ровара сярод сяброў і знаёмых выбіў ровар (ВЯЛІКІ ДЗЯКУЙ ТАБЕ aniolski_pyl!). Такога задавальнення і кайфа я не атрымліваў даўно. Як жа гэта цудоўна ехаць па Мінску, па веладарожцы, ехаць між людзей на гэтым ровары. І дурань я што прадаў свой два гады таму! Зараз вось шкадую, буду думаць ці не набыць яго зноў. Але ў інтэрнаце яго цяжка ( Read more... )

Вось і паказала лета свой твар. Спякота ў горадзе заўжды для мяне была цяжкай. Аднойчы, калі я ехаў у аўтобусе ў вёску да бабулі я нават страціў прытомнасць, першы і апошні раз такое было. Дзякуй людзям якія мне дапамаглі даўшы нейкую пілюлю якая асвяжае. Хаця гэта і мая памылка, бо ў спякотнае падарожжа трэба браць ваду. Як кажуць: "Жыццё вучыць".